zadupie

[EdwardSkwarcan]

wpłynąłem na bezdroża karpackich wertepów
zawiany sternik błądzi a łódź się zatacza
wśród bezpańskich odłogów by wyleczyć kaca
omijam radiowozy przez plantacje rzepów

ciemność mgielna nad łajbą sięga hen do brzegu
omam znosi mnie z kursu kołując zawracam
ku pragnienia przystani by wypić sikacza
pogania susza w gardle – szybciej chłopie żegluj

woń jakaś zalatuje muszą rosnąć zioła
bo młodzież w morzu chaszczów konopie uprawia
spłoszony bażant krzyczy pohukuje sowa

tutaj można przytulnie leżąc puścić pawia
razem z laską i flaszką nocą się kopcować
lecz dzisiaj kurs daremny bo nikt nie chce stawiać

[Leon Gutner]

Dobrze napisane - ciekawie podane chociaż oczywiście nie klimatach Leona .
Poczytałem z ciekawością

Ukłony L.G.

[elka]

Fajne to unijne zadupie, dobrze czasami odpocząć od codzienności, znaleźć kącik tylko dla siebie... nabrać sił.

Pozdrawiam.elka.

[eka]

Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu... : )

Świetny, zabawny wiersz z karpackiej perspektywy, Ed.
Udowadniasz, że sonet z jego tradycyjną budową wcale nie musi być epigońsko związany, w swoim obrazowaniu językowym, z minionymi epokami.
Prawdziwa ucieczka.

[skaranie boskie]

Bardzo lubię sonety.
A już ten, do którego nawiązujesz treścią lubię szczególnie i bardzo się cieszę, że potrafiłeś go ubrać w - niekonwencjonalny i chyba rzadki w tym gatunku - kostium groteski. Po lekturze chce się tylko zakrzyknąć - pijmy! Nikt nie woła.

[bartosia]

Ed, dziekuje za usmiech. Super sonet. Tytul mi sie nie bardzo podoba...
To, o czym piszesz jest ponadczasowe i ponad wszelkie granice... Wystarczy "Zadupie"

[EdwardSkwarcan]

Przepraszam Kogoś za zabawę
Dziękuję za zerknięcie na moje wypociny

[Liliana]

smród jakiś zalatuje

Jak to na zadupiu, Ed.

Z uśmiechem

[EdwardSkwarcan]

Zmieniłem na woń Liliano i mniej pachnie