lodowatej blondynce

[EdwardSkwarcan]

blondyna chociaż ładna bez przerwy się dąsa
przyfrunęła beztrosko i huczy ze złości
potrafi napaskudzić by po sobie sprzątać
zamiast grzecznie poleżeć gdzieś ją wiecznie nosi

kiedy nie ma humoru szwenda się po kątach
ciarki chodzą po plecach gdy wejrzeniem mrozi
uwielbia tylko szczypać i nos wszędzie wtrącać
ma paskudny charakter bo nie cierpi roślin

choć nikt jej nie zapraszał właduje się sama
mierzi mnie pocałunków lodowaty dotyk
kusi kpiąco przez okno by jeździć na sankach
szalonej latawicy mam serdecznie dosyć

pewnie myśli że padnę przed nią na kolana
hulaj sobie po świecie na prawo i lewo
nigdy ze mnie nie zrobisz swojego bałwana
leż oziębła do kwietnia i rozwód na pewno

[Leon Gutner]

Do uśmiechu jak znalazł

Z uszanowaniem L.G.

[EdwardSkwarcan]

Dzięki za uśmiech

[alchemik]

Ech, ta oziębła królowa śniegu.
Taka raczej platynowa blondynka.
Włazić z nią pod pierzynę to ostateczność.

[EdwardSkwarcan]

Fakt trudno
Dziękuję za komentarz