kołysanka Dzieciątku

[EdwardSkwarcan]

śpij Jezu chociaż stajnia
zimna jak serca ludzi
biedna Matka przy łkaniach
w chłodzie chustą otuli

śpią serca na cud senne
płacze sen śpiących ludzi
śnij jak w nas dobroć zbudzić

śpij Dziecino szeptała
ścieląc sianem żłóbeczek
i na kolanach łkała
wśród bydła i owieczek

śpią serca na cud senne
płacze sen śpiących ludzi
śnij jak w nas dobroć zbudzić

śpij mój Jezu maleńki
oddechem cię ogrzeję
ludzie Boga zawiedli
masz tylko zimną strzechę

śpią serca na cud senne
płacze sen śpiących ludzi
śnij jak w nas dobroć zbudzić

śpij tuliła by zasnął
ku gwieździe wznosząc oczy
lud ubogi wraz z Matką
klękał tej wielkiej nocy

śpią serca na cud senne
płacze sen śpiących ludzi
śnij jak w nas dobroć zbudzić

śpij bo okryć cię muszę
sianem chroniąc od chłodu
tu masz dary przy główce
dobrych mędrców ze wschodu

śpią serca na cud senne
płacze sen śpiących ludzi
śnij jak w nas dobroć zbudzić

śpij pasterze szeptali
by Dzieciątka nie zbudzić
tłumy biegły do stajni
a mój szept się zagubił

śpią serca na cud senne
płacze sen śpiących ludzi
śnij jak w nas dobroć zbudzić

śpij komunią bez grzechu
chylę głowę w pokorze
przyjmij znów mój szept Jezu
proszę wybacz oborę

śpią serca na cud senne
płacze sen śpiących ludzi
śnij jak w nas dobroć zbudzić

śpij choć chata uboga
pragnę żebyś zamieszkał
Matko przyjmij me Zdrowaś
tyle lat na to czekasz

śpią serca na cud senne
płacze sen śpiących ludzi
śnij jak w nas dobroć zbudzić