pod tytułem

[eka]

składam się jak piórka w opuszczanym skrzydle
czasu tyle by uchronić przed ziemią
zielonego pajączka

milczenia na horyzoncie
ile trzeba pętli
do uwiązania kropli w spojrzeniu

[lczerwosz]

ile utrzymasz spojrzenia
w kropli co z oczu
wszystkich tych co widzą
więcej niż widać
i tak wszystkiego
nie da się ocalić

[Gorgiasz]

Interesujące i dobrze brzmi. Miałbym tylko obiekcje do "układu graficznego". Mówiono kiedyś, że twórczość Majakowskiego ma charakter schodkowy, u Ciebie też, co prawda schody są odwrócone, ale trochę surrealizmu nie zaszkodzi. Dla mnie jednak kłopot polegał na tym, że musiałem trzykrotnie przeczytać, aby zrozumieć sens (wiem, mea culpa), ale widziałbym to tak (bardzo subiektywnie i wcale nie twierdzę, że tak musi być lepiej). No i wizualnie jest - przyznaję - gorzej.

składam się jak piórka
w opuszczanym skrzydle czasu
tyle by uchronić przed ziemią
zielonego pajączka
milczenia
na horyzoncie
ile trzeba pętli do uwiązania kropli
w spojrzeniu

[alchemik]

Podoba mi się metaforyczna wieloznaczność, uzyskana między innymi przez ten zapis, właśnie.
Mam i obraz, a w nim pewną wolność ptasią z szerokim horyzontem.
A jednak horyzontem, który wiąże.
Składam się, a więc uginam, a może przygotowuję do działania, wyboru. Jak skrzydło, które przezwycięża grawitację, ale też opuszczane skrzydło czasu, czyli fragment jakiegoś jego rozgałęzienia, wychodzenie z pewnego labiryntu.
Zielony pajączek snuje nadzieję. Trzeba go chronić przed brutalną rzeczywistością. Kropla w oku, spojrzeniu, łza uwiązana jest zarówno intensywnym wpatrywaniem się w horyzont, jak i milczeniem jego obserwowalnej pętli.
Niejednej, a więc w następstwie czasu i przestrzeni. W tęsknocie, smutku, ale jednak chyba i nadziei.

Jerzy
Z pozdrowieniem Noworocznym

[eka]

ile utrzymasz spojrzenia

Dzięki za rezonans z emocjami wiersza, Leszku.

-------------------------------------------------------

składam się jak piórka
w opuszczanym skrzydle czasu
tyle by uchronić przed ziemią
zielonego pajączka
milczenia
na horyzoncie
ile trzeba pętli do uwiązania kropli
w spojrzeniu

Podoba mi się ta forma, no i jednocześnie interpretacja, Alku. Dzięki.
Czas chciałam oderwać od obrazu skrzydła, ale faktycznie - co można od czasu oderwać?

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jerzy, genialny interpretatorze, dzięki za rozszerzenie, nowe możliwości odczytu, niezaplanowane w moim zamyśle.

[Alek Osiński]

składam się jak piórka w opuszczanym skrzydle
czasu tyle by uchronić przed ziemią
zielonego pajączka

milczenia na horyzoncie ile trzeba
pętli do uwiązania kropli
w spojrzeniu

A mi się tutaj, Ewo, najbardziej rzuca w oczy poczucie
niesamowystarczalnej odrębności, przy jednoczesnym
zdawaniu sobie sprawy z bycia niezbędną częścią
większej całości, jak kropla która mieści w sobie cały
świat i wszystkie inne krople, chociaż jednocześnie
przecież być nim ani nimi nie może.

Bardzo ciekawe

[EdwardSkwarcan]

Nie mnie się wypowiadać po fachowcach z tej branży
Miło było liznąć coś odmiennego.

[em_]

Niezła miniatura

[eka]

Alku, Ed, Em_ - bardzo dziękuję.

[witka]

wow