Uwolnienia

[point of view]

kiedy matka strofowała twój policzek
zawstydzenie ukryłeś w myślach
udałeś że płaczesz
potem już nigdy nie odnalazłeś
tego zdziwienia w waszych oczach
od jednego muśnięcia słowem
dorosłeś na zawsze

myśli odbijają się od tylu zdarzeń
choćby od błyszczącego kamyka w rzece
pozornie niepowiązane
zaczynają się wtedy układać w zawiłą całość
w migocącej wodzie przez chwilę widzisz
siebie jak cień spłoszonej ryby
dopóki ucieka pod prąd
powinieneś sprawdzić czy przypadkiem
nie jest twoją starą piłką
którą wrzuciłeś do rzeki
jak kamień z serca

[witka]

Najlepszego Poeto , Kolego.

[point of view]

Drogi Przyjacielu... Darz Bór Niech napełni się twój wierszy wór, niech Ci Wena wrośnie w serce, niech przedsinki troszkę szersze, bo nie ważne co już było, grunt by wierszy Ci przybyło!