Sześć domowych sposobów na wszy

[point of view]

dotykamy się słowami
w rytm oddechów
wędruja po nas
zaglądają w zżycie
zafascynowani
gramy w mankalę
nikt nie wygrał do końca
w tym świecie nie da się

dopada nas rozproszenie
ale my nadal chcemy
wdychamy ciała
wpatrujemy w czerń źrenic
od nowa ciułamy słowa
rozpędzamy ciała święte miseczki
pełne naszych palców
sylab grzechoczących na ustach

spójrz ile ich na podłodze
połóżmy się
niech wrócą do ust

[Gloinnen]

Tytuł celowo prowokacyjny (chyba), ale nie przyciąga, a powiązania z treścią wiersza mało czytelne.

dotykamy się słowami
w rytm oddechów

Początek dla mnie bardzo słaby. "Dotykanie się słowami" - nośne i efektowne ale ociera się o truizm. A skoro to już było, proponowałabym opisać inaczej to wrażenie, że słowa zastępują nam zmysły, a istotą percepcji staje się język.
"Rytm oddechów" jest jeszcze bardziej oklepany.

rozpędzamy ciała święte miseczki
pełne naszych palców
sylab grzechoczących na ustach

spójrz ile ich na podłodze
połóżmy się
niech wrócą do ust

Najciekawsza jest końcówka wiersza, tylko warto przemyśleć powtórzenie "usta/ust" - psuje efekt.

Pozdrawiam,


Glo.