Niebo

[Mchuszmer]

Niebo

to takie miejsce
gdzie małe ptasie duszyczki
śpią na półeczkach równiutko poukładane
umoszczone w pajęczynkach snów bez oddechu

każda ma swój kubeczek biały
zawieszony na gwoździku

a uśmiechnięty ojciec
przechadza się wśród regałów
i czasem którąś napełni kubek
zamiesza by była dobra


niebo to takie miejsce
gdzie wykrochmalone ptasie duszyczki
leżą na drewnianych półeczkach równiutko poukładane
a pan dobrotliwy im świeci




2013

[witka]

ciekawym inspiracji - wielce

[alchemik]

Cudny, cudny, Simonie.
Aż się ckni za tym niebem staremu, niewierzącemu cynikowi.
Zaś, na chwilę zawiesza niewiarę.

Jerzy Edmund

[Mchuszmer]

Witko, hej! Dobrze coś wyczułeś - jest konkretniejsza inspiracja, bo w końcu taki kubeczek czy gwoździk "zawieszone" są w wierszu bez wyraźnego klucza.
Proszę więc: Mama opowiadała mi sen Babci (której nie pamiętam) - tam była wizja nieba z niewyraźnymi skulonymi duszyczkami, siedzącymi na półkach, a każda miała przypisany tylko kubeczek - to chyba tyle :-).

Jerzy, dzięki. Ja z kolei młody cynik, więc może to nie takie do końca... ;-)
Edmundzie, wiem, fajnie, że to umiesz, przydaje się by nie zamykać się na różnorodne teksty i wnikać do różnych umysłów.
Chociaż wiesz, myślę, że nawet autorzy niektórych tekstów religijnych wcale nie musieli zawieszać niewiary :-D.
Jedna z pierwszych prób, lubię go, choć mało konkretny i teraz bym tak pewnie nie napisał, a jednocześnie nigdy w nim nic nie chciałem zmienić, heh.

[alchemik]

Mało konkretny?
Wizje zwykle bywają mało konkretne, a są konkretami.
A cóż to jest ten konkret?
Sam jest abstrakcją, a zamierza ustalać, skupiać w kamień.
Kamienne tablice.
Ot, i mamy aspekt filozoficzny.

[witka]

dzięki jestem zaskoczony, miło

[Mchuszmer]

Jerzu, no, niby tak, i w sumie pisze się wiersz, żeby wyrazić niedowyrażalne.
Właściwie rzecz w tym, że tutaj autor wyjątkowo mało miał na myśli, pisząc - tekst półekfraza jest raczej takim klimatorobem - i w sumie odczyty zostały wymyślone później, heh.

Witka, to miło, że miło :-)

[Marcin Sztelak]

Ciekawa, liryczna wizja, tak mi się skojarzyło Niebo do wynajęcia...szklanką ciepłej herbaty poczęstuje cię Pan...

Pozdrawiam.

[anastazja]

niebo to takie miejsce
gdzie wykrochmalone ptasie duszyczki
leżą na drewnianych półeczkach równiutko poukładane

dla to takie słodkie, że usta same kreują uśmiech. A jeszcze dwa kubeczki (teraz wiem, ze sen...) ale czytając myślałam...co u licha. Tajemniczy wiersz, taką osnową pajęczyny okryty.
Pozdrawiam.

[eka]

Księga Rodzaju i sen babci... w życzliwym błysku odautorskiej ironii.

Bardzo dobrze się czyta.
I wkurza na wizję ową