Co noc

[Alek Osiński]

Sczernieć do ostatka. To też wyzwanie, ubita ziemia
i sztywne ramy zastarzałego śniegu, jałowy opatrunek
przesiąknięty rankami z Nożowniczej.

Wymarli rzemieślnicy tłuką nocą w zgrzybiałą
stronę kamieni; zziębnięte rzezimieszki wysypują
się ze snów, wprost w siną dal, zaskorupiając

brzeg rzeki. Dalej nie można jednak iść na całość,
więc narastamy strzępek po strzępku, aż przyjdzie
nakryć północ kapeluszem i mieć z głowy.

Zły prorok jednak, który chciałby zamknąć jej usta.

[witka]

jakby wspólczesne wariacje ala Villon.

[Marcin Sztelak]

Szczernieć do ostatka – pewnie ostatecznie i tak się uda. Wspaniałe "miejskie" metafory. Wiersz filozoficzny, doskonale ubrany w słowa.

Pozdrawiam.

[Mchuszmer]

Cześć Alku, chyba pierwszy raz u Ciebie, choć czytam. Rzadko mam poczucie, że chwytam przesłanie Twoich wierszy, które jednak się czuje - muskają opuszkami konkret, uruchamiają zmysły, nie tylko sugestywnymi połączeniami rekwizytów, ale samym brzmieniem. A ten szczególnie podziałał na mnie klimatem, spływając przez kolejne oniryczne wizje; sny, niedobitki wspomnień i celów?

Jedna tylko rzecz od razu mi zazgrzytała: "Zły prorok jednak, który chciałby zamknąć jej usta."
- źle mi się to czyta; być może w zamyśle nawet miało nieco wybić, wyostrzając brzmienie, ale dla mnie efekt bardziej utrudnia czytanie przez kolizje zgłosek, rytm również zatrzymał, choć może tylko mnie.
Nie wiem, może Złym jednak prorokiem, kto...; Jednak złym prorokiem ten, który...; Jednak zły to prorok, co chciałby... itp.

Pozdrawiam :-)

[em_]

Byłam i czytałam, świetne

[Alek Osiński]

Zastanawiałem się nad ostatnim wersem, ale w tym kształcie,
wydaje mi się, że jednak bardziej, nie tyle może wyostrza,
co utwardza tekst. Dzięki Mchuszmerze jednak za dywagacje.

Dziękuję za komentarze i Pozdrawiam

[eka]

Noc zamknie nam usta.

Perełka:

zziębnięte rzezimieszki wysypują
się ze snów, wprost w siną dal, zaskorupiając
brzeg rzeki.

: )

[anastazja]

narastamy strzępek po strzępku, aż przyjdzie
nakryć północ kapeluszem i mieć z głowy.

- zasłona dokona się i będziemy mieć z głowy. Oniryczny wiersz. Pozdrawiam.

[Krzysztof]

dla mnie profesjonalnie, dobry kierunek pisania, pozdr

[Alek Osiński]

No to mamy z głowy;) Pozdrowienia