Bifrost

[alchemik]

pierwszy krok pod uderzeniem stopy
dźwięczy
feerią okruchów siedmioskrzydłych światłem
związanych gwiazd
wytrzyma materia jeśli odtaję
jeszcze nie czas lodowych olbrzymów

zagrzebany w korzeniach Yggdrasila
wzrok przerzucam jak linę ku koronie jesionu
do przejścia tyle światów
w rozwidleniach decyzji najpewniejszy konar
nie do objęcia
choć tak do nich tęsknię

pozostał most spleciony z liczb przekazów
międzyprzestrzennych na grzbiecie Ratatoska
w które upycham pragnienia oszukuję
dodając asa na okoliczność gry
ukrytego w rękawie
wątpliwą przepustkę do Asgardu

tak jak wątpliwy jest ten nowy
hipermarket z drugiego brzegu
gdzie na półkach do wyboru
leżą ładnie opakowane miłości
prawie za darmo
bo na ileż można wycenić duszę
w Hel

[Lucile]

Jerzy,
Ładnie poruszasz się po tym moście, zbudowanym, ze skandynawskich mitów.
Ja, miłośniczka rożnych mitologii, zawsze z przyjemnością smakuję takie wiersze.
Jesion - Drzewo Odyna, po którym biega - tam i z powrotem - ta plotkara wiewiórka Ratatosk, siejąc zamęt pomiędzy dziewięcioma wplecionymi pomiędzy jego konarami światami, pośród których jest i Hel, ze swoją panią i tym samym imieniu Hel - bogini umarłych.
Ej, Alchemiku - dostrzegasz sprawy i tajemnice ukryte przed innymi

tak jak wątpliwy jest ten nowy
hipermarket z drugiego brzegu
gdzie na półkach do wyboru
leżą ładnie opakowane miłości
prawie za darmo
bo na ileż można wycenić duszę
w Hel

W ostatniej zwrotce trafnie i pięknie połączyłeś różne, światy, zaświaty i nasze wewnętrzne, prywatne, często utajone - piekło.

Miło było zatrzymać się pod tym jaworem

Pozdrawiam
L.

[witka]

[biegnąca po fali]

Pasuje Ci ten nick, alchemiku

[alchemik]

Dziękuję, Lucia, za nakarmienie Ratatoska i przesłanie go do mnie po tęczowym moście, który jest ponoć najkrótszą drogą pomiędzy światami.

Witka, dziękuję za czarkę gorącego napoju. To na pewno nie napar z bielunia?

Ewo, dziękuję, tylko że nie wiem, co odpowiedzieć.

Jerzy

[biegnąca po fali]

No cóż... Zawsze możesz to przemilczeć.

[alchemik]

O tak, w milczeniu jestem najlepszy.
Muszę wiersz napisać, żeby coś powiedzieć.

[biegnąca po fali]

Ja też.

[EdwardSkwarcan]

Daleko poleciałeś ostatnio bardzo twórczy czarodzieju
Dla poetów tak, lecz dla zwyczajnych smakoszy chleba będzie niejadalny
Wybacz szczerość

[alchemik]

Zgadzam się, że nie wszyscy lubią czytać legendy, baśnie, a tym bardziej mity, z których, na jednym, chłodnym nordyckim oparłem wiersz o nawierzchnię bifrostu, tęczowego mostu.
Ale jest tak, że w ogóle nie wszyscy lubią czytać. Chyba że esemesy.
A więc nie spodziewam się z tej strony zainteresowania.