maniq

[Fałszerz komunikatów]

nauczę się rozróżniać charaktery
ostatniej miłości
nie nazwałbym bukietem

[Henryk VIII]

Witaj!
Wiersz oszczędny w słowach, co jest jego zaletą, ponieważ daje spore pole manewru dla wyobraźni odbiorcy. Bukiet, który sam w sobie zwykle kojarzy się pozytywnie, w tym utworze nie daje takiej pewności - jest zagadkowy i tego, kto czyta, stawia przed tą zagadką.

h8

[Fałszerz komunikatów]

Dziękuję za miły komentarz. Jest krótki, a wiele w nim treści
Staroć. Ktoś dla mnie istotny przypomniał mi dziś ten wiersz, wydany dwa lata temu z okładem.

[alchemik]

Zagadki, to Piotrusiu, stawiałeś przed czytelnikami drzewiej.

Fakt, że peel udręczony pragnie nauczyć się rozróżniać charaktery po ostatniej konfrontacji z miłością (zakładam, że do kobiety), daje pewien asumpt do rozwikłania tej wydawałoby się oszczędnej treści.
Potykam się na tytule, ale zakładam że to od manicure, rąk pielęgnowanych raczej niż od pielęgnujących.
Bukiet rozumiem nie tylko jako pęczek kwiatków, ale jako pewną subtelną, estetyczną złożoność.
Chyba zabrakło tej złożoności.
Pojedynczy kwiatek, może nawet oset robiący manicure swoim kolcom.

[alchemik]

Powiadasz, że staroć?

[Fałszerz komunikatów]

Potykam się na tytule, ale zakładam że to od manicure, rąk pielęgnowanych raczej niż od pielęgnujących.

Nie, maniq to plemię żyjące w Tajlandii, mające do zapachów pewien specyficzny stosunek.

Bukiet rozumiem nie tylko jako pęczek kwiatków, ale jako pewną subtelną, estetyczną złożoność.

Dobrze Cię instynkt prowadzi
W końcu zagadki to (była) ma specjalność
Staroć, chyba jeszcze z epoki portalu Wrzeszcze.

[alchemik]

Oj, oj, zapachy oddziałują na najbardziej pierwotny zmysł węchu.
Najkrótsza droga nerwów o grubym splocie prosto do mózgu.
Stąd te nasze częste skojarzenia związane z zapachami.
No i feromony.
Ta ostatnia miłość musiała rozsiewać feromony kozy.

[Fałszerz komunikatów]

Chyba masz rację
https://en.wikipedia.org/wiki/Maniq_people

[Henryk VIII]

Szkoda zawężać tego tekstu - i tytuł , i bukiet ( a nawet plastikowy ma jakoweś wonie) mają metaforyczne pierwiastki. A miłość - nie partnerska,choć nie mam nic przeciw, a wręcz przeciwnie - cóż... jednak sądzę, że są ciekawsze miłości do obserwacji, kontemplacji tudzież analiz - np. miłość do życia. I tak dalej...
Ja stawiam na metaforę.
I piwo, panowie!
h8

[Fałszerz komunikatów]

Tak, Królu, lepiej dla samej konstrukcji wiersza będzie, jak jego oblicze zostanie okryte cienkim woalem tajemnicy
No to strzemiennego za porozumienie umysłów!