Abyss, otchłań, spacery infernalne

[tea]

Abyss, otchłań, spacery infernalne

….I znowu brudnobiałe ptaki, znowu cudowne rozmoczenie chleba
na moście skąd mali ministranci plują w dół.
Tańczą panowie oraz panie dokładnie tam gdzie butelka rozbije lód.
W strefie przydennej miasta parują kanały.
Tam smród niemytych ciał, krąg piekła wstydliwy,
o nim milczą nasi pasterze.
To zima pokazuje kto jest ile wart,
podszyte wiatrem, nicowane po wielokroć życiorysy
obok dostatnich, tłustych futer.
Jedzie karetka po tych którzy dali czadu
a suka po tych co rozbili namiot w supermarkecie.
Niebiesko na ulicach, biało na bulwarach.

[EdwardSkwarcan]

Trafne to spojrzenie z dystansu i w perspektywie czasu daje do myślenia.

[Marcin Sztelak]

Są i cuda w naszej przestrzeni, a ona mimo to boli... ech poeci.
A wiersz super.

Pozdrawiam.