bliźnięta Moebiusa

[Hosanna]

rozdwojona
jedną ze wstęg wpadam w wieczorny smutek ojca
podziemnymi korytarzami pędzę jak woda
rozbijam się i zmartwychwstaję
współczuję uginam się
wymykam

drugą
tańczę choćby na pajęczynie
blisko matki mojej słonecznej
zdobywam z nią świat
nie patrząc co jem
kogo ranię

ufam jej całkowicie

lecz tylko jedną ze wstęg

wstęga Moebiusa to bliźnięta
niepojęcie zrośnięte w jedno
choć biegną wewnątrz
w różne strony

[alchemik]

Bardzo interesujący wiersz.
Podoba mi się ta topologiczna metafora.
Tym bardziej, że punkt na tej jednostronnej powierzchni posiada dwie reprezentacje.
W ogóle, ten intensywny taniec rozdwojenia bardzo oddziałuje na moją wyobraźnię.

Jerzy

[Stella]

Naprawdę dobra poezja. Czytałam kilkakrotnie, czuję jednak pewien niedosyt.

Pozdrawiam

[Henryk VIII]

Witaj,
tekst działający na wyobraźnię, świetny.
Wspaniały, intrygujący, niebanalny tytuł i treść adekwatna do niego.
Same superlatywy z mej strony!

h8

[Lucile]

Witaj Hosanno,
takie wiersze to ja "łyżkami bym jadła"
Tyle wieloznaczności: kobieta mężczyzna, Jing i Jang - niezmiennie połączone, odwieczny dualizm egzystencji, dzień i noc, materia i duch.
Wstęga Moebiusa - potocznie używana jako symbol nieskończoności, a nawet jako logo recyklingu.

bliźnięta
niepojęcie zrośnięte w jedno
choć biegną wewnątrz
w różne strony

choć jak wspomniana wstęga mają tylko jedną stronę (ale czy na pewno w Twoim tekście?) - i jak ciekawie i niebanalnie przez Ciebie ujętą.
Wielkie za ten wiersz.

Pozdrawiam
L.

[em_]

Ciekawy pomysł, Hosanno
dobrze się czyta

[Marcin Sztelak]

Świetny wiersz i świetna metafora wstęgi. Dwoistość wpisana w naturę człowieka.

Pozdrawiam.

[Hosanna]

Jerzu cieszę się że widzisz miejsce na jednej wstędze dla dwóch reprezentacji super
a jeśli tak jest to nasze życie byłoby o wiele szczęśliwe gdybyśmy harmonijnie godzili sprzeczności

Stella czy mogę pomóc jakoś na .. niedosyt ? ?

Henryku dziekuję i za poczytanie i za pozytywności

Lucile - w tym wierszu jest moje credo życiowe i reprezentacja moich protez intelektualnych które pomagają zrozumieć i zaakceptować życie. Gry słów mnie nie bawią swoją drogą .. obym miała jeszcze inne co byłoby dowodem rozwoju
Lubie ten dreszcz kiedy coś zaczyna się składać w historię warta wypróbowania

[alchemik]

Jerzu cieszę się że widzisz miejsce na jednej wstędze dla dwóch reprezentacji super
a jeśli tak jest to nasze życie byłoby o wiele szczęśliwe gdybyśmy harmonijnie godzili sprzeczności

Harmonijne godzenie sprzeczności jest niewątpliwym faktem i napędem życia.
Sprzeczności same się godzą w dialektycznym pędzie po spirali tezy, antytezy i syntezy.
Masz interesujące credo, Hosanno.

[Alek Osiński]

Ostatnio gdzieś czytałem, że podobno doświadczalnie
ustalono, że dwie cząstki we wszechświecie, niezależnie
jak bardzo oddalone od siebie, mogą się ze sobą
skontaktować ze skutkiem natychmiastowym.
A więc czyżby "odległość" de facto nie istniała,
a była tylko projekcją umysłu? Ten wiersz wydaje
mi się wpisywać lirycznie w tę ideę:)