była

[EdwardSkwarcan]

snu niezapominajką w rozwianej sukience
niczym beztroski motyl frunący za szczęściem
pędziwiatrem niosącym figlarne spojrzenie
czułym szmerem potoku ze skrywanym śmiechem

ukradkową pokusą w karminowych ustach
ciepłym powiewem nocy z gorącym oddechem
zagubionym na wargach tajemniczym szeptem
z nieśmiałością policzków jak pąsowa róża

radością roztańczoną zalotnie niewinną
wonią niezapomnianą pachnąca rozkoszą
sekretem marzeń wiosny tęsknotą miłosną
na zawsze utraconą bezpowrotnie chwilą

[Leon Gutner]

Ileż to co było ma postaci
I to w trzech strofach i dwunastu wersach .
Nie wiem czy dałbym radę tak " przeszłość " nazwać a zatem doceniam .

Z uszanowaniem L.G.

[Henryk VIII]

Hejka!,
bezpowrotność, mijanie, upływ chwil ( tych dobrych oraz tych , których nie warto pamiętać) jest częścią każdego ludzkiego istnienia, dlatego trzeba zawsze się śpieszyć, pisze o tym nasz mistrz Jan Twardowski, zwany też Janem od Biedronki.
Twój wiersz czytelny jest dla każdego odbiorcy, co plusem - właśnie dlatego! Oby więcej takich utworów

Pozdrawiam karminowo!
h8

[EdwardSkwarcan]

To tylko eksperyment
Wiersz bez jednej z części mowy trudno pisać, bo powstaje wyliczanka
Dziękuję za komentarze

[Stella]

Trochę trudno się czyta, niemniej jednak wydźwięk jest uroczy.

[elka]

Myślę, że tu jest jedna postać, ale za to barwna jak motyl... i czyta się świetnie.

Eksperyment się udał.

Pozdrawiam.elka.

[EdwardSkwarcan]

Dziękuję za zerknięcie

[bartosia]

[EdwardSkwarcan]

Dzięki za zerknięcie

[Liliana]

Podoba mi się