Drogi krzyżowe

[Marcin Sztelak]

Szukam śladów życia na pustych
stacjach — bezskutecznie. Żadna zbłąkana
myśl nie zakłóca kresu rzeczy.

Upadek przeszyty światłem i cieniem,
oczekując podniesienia liczę wszystkie śmierci
od zarania.

Jednak pasja trwa, nieprzerwana. Bezwolne stopy
krok za krokiem wbijają się w wysuszoną drogę.
Powietrze gęstnieje od niecierpliwych oddechów,

chociaż pot zalewa oczy, ani kropli wody,
za to krwi pod dostatkiem.
W kielichach, z toastem za zmarłych
na już milczących wargach.

[Gruszka]

Na tyle zatrzymałeś tematem i wykonaniem, że z inspiracji - mala wariacyjka ad rem.
Mam nadzieje, że nie pogniewasz


z pasją przemierzam drogi - na krzyż
pozornie zawiłe prostują u celu
wyznacza się sam - spojrzeniem z góry

powala na kolana - naskórek martwy
jak twarze podróżników przede mną
a za mną gęstnieje od oddechów
niecierpliwie wznoszących larum

że oto zalewa nas światłocień -
w trupa na zbolałych stopach

wprost z kielichów wychylonych
w nieskończoność