Remanenty po liftingu: Ranek poety - ballada niedzisiejsza

[Dante]

Kogut, który dotąd cichutko na grzędzie
noc spędzał samotnie, precz przegnawszy kwoki,
lekko się przeciągnął .Chyba wstać trza będzie -
mruknął, strzepnął skrzydła , wziąwszy się pod boki
rozwarł dziób szeroko, kukurykuuu wrzasnął,
krzyk pognał przez pola, gdzieś o sady prasnął,
echem z lasu wrócił, zbudził ptaki śpiące,
w pole wpadł kapusty, przegnał precz zające,
poczem w górę frunął, z chmurki w chmurkę skoczył,
jedną minął górkę, to z drugiej się stoczył
i tak płynął sobie gdzieś na świata końce,
aż wreszcie doleciał... i obudził słońce.

Onoż spało jeszcze, lecz tak rozbudzone
oczy otworzywszy, nieco jeszcze śpiące,
jednym wielkim susem w wschodnią świata stronę
skoczyło, w krąg siejąc promyki gorące.

Jedna, druga, trzecia, jeszcze wciąż nieśmiałe,
jakby swą odwagą nadal wystraszone,
biegły już do ziemi światła strużki małe,
to w las, to znów w pole, w lewą, prawą stronę,
z listka na listeczek, na rosy kropelkę,
z trawki znów na trawkę, to na drewna belkę,
na krzak, na gałązkę, między malwy kwiecie,
tak światło i radość roznosząc po świecie,
słoneczka posłańcy biegną niewidzialni,
by w końcu przez okno wskoczyć do... sypialni.

Widokiem niezwykłym zrazu zalęknione
co z mroku wyłonił im się niespodzianie,
to w jedną pobiegły, to znów w drugą stronę,
przez moment zalotnie tańcząc przed zwierciadłem
ku łożu pomknęły, co w rogu wstawione ,
gdzie między pierzynką oraz prześcieradłem...?

Dwa widoczne wzgórki, nie małe, nie duże,
dolinką równiutką zgrabnie przedzielone,
alabastrem lśniące, powleczone różem,
dolinka coś kryje, puszkiem przysłonione,
skarb to może jaki, tajnik zbyt serdeczny,
praźródło uniesień wręcz nieodgadnione,
którego też nawet sam promyk słoneczny
odkryć już nie może, bo tak jest chronione.
..........................................................
Poeta, co wcześniej w sadzie gdzieś ukryty,
słońca wschód podziwiał wśród kwiecia jabłoni,
podszedł wraz do okna i nagle jak wryty
stanął, zacisnąwszy kwiat trzymany w dłoni,
by w niemym zachwycie widok piękny chłonąć,
już wiedział i czuł już, miłością już płonął,
a z ust jego dotąd zachwytem ścisniętych
szept się cichy wyrwał, lecz jakże namiętny:

- jakaś ty jest piękna, jakież tajemnice
kryją w swojej głębi twe okrągłe lice
i jakaż to siła w tobie tkwi zaklęta,
że dla cię królestwa rzucają książęta,
a bogacz bez żalu trwoni swoje złoto,
mędrzec tobie w hołdzie wiedzę ciska w błoto,
tobie też poeta rymy składa rzewne,
a pieśniarz nocami nuci hymny śpiewne,
to dla ciebie głupiec wznosi się na szczyty
geniusz objawiając dotąd skrzętnie skryty,
za twą sprawą pęka każdych więzień krata,
dla ciebie bez bólu brat zabije brata,
to dla ciebie walczą i przez ciebie giną,
skarbie ty niewieści, rozkoszna Vagino
.............................................................
Zaś młodzian, co własnie z miasta był przytuptał,
spojrzał, mruknął: ale zajebista dupa.

[JJ.]

Dante
to jest rozprawa nad rozprawami

co niektórym śni się wciąż nocami

[skaranie boskie]

Powalająca puenta!
A całość w iście romantycznej konwencji.
Szkoda, że kuleje rytmicznie, ale przy takiej treści wiele można Autorowi wybaczyć.

[Miladora]

Dantezjuszu - gdybyś nie skakał rytmem pomiędzy 11,12 i nawet 13 zgłoskowcem i podobnie ze średniówką, to czytałoby się znacznie lepiej. A tak, to się człek marny potyka.
Zachowaj przynajmniej w zwrotkach jednolity rytm.

Ale pointa mnie ubawiła.



Aha - literówki masz.

PS.
Skaranie napisał: "ale przy takiej treści wiele można Autorowi wybaczyć".
A ja nie wybaczam.

[Leon Gutner]

Żeś mnie Dante na koniec zdzielił puentą - nie spodziewałem się .
Ale nawet to zdzielenie nie mogło już cofnąć podziwu i zachwytu nad wcześniejszym opisem .
W tym wypadku zakończenie zdaje się być zasadne - a skoro znalazło się w takim wierszu - to nawet zdaje się być konieczne.

Z uszanowaniem L.G.

[Dante]

A ja nie wybaczam.

Pani psorko, wszystko poprawione, nie tylko czyta się, ale nawet śpiewa !!!

[skaranie boskie]

skaranie boskie pisze: A ja nie wybaczam.

Hej! Mości Dante.
Proszę nie imputować skaraniu boskiemu takiej zawziętości.
Przecież nie napisało nigdzie, że nie wybacza.
Popraw Waść, a żywo!

[Dante]

Popraw Waść, a żywo!

Racja, pardon, błąd w cytowaniu, ale już poprawiony i błąd i wiersz

[Miladora]

nietylko czyta się, ale nawet śpiewa !!!

Hej, la la la la la la la, śpiewa się i nawet gra! Płynie, Dantejski, płynie...

Ale i tak się do Ciebie dobiorę.
- niesmiałe
- własnie

Aha - racz jeszcze waćpan z interpunkcyją się pobawić letko:
- przeciągnął .Chyba
- skrzydła , wziąwszy
- szeroko , kukurykuuu
- doleciał..... i obudził - wielokropek to 3 (słownie trzy) kropki
- wstawione ,
- prześcieradłem ...?
- przedzielone ,
-()jakaś - spację dodaj
- siła w Tobie - szeptał wielką literą? Zmień na małą.
- mruknął : kurwa
Skasuj spacje przed przecinkami, kropką, wielokropkiem i dwukropkiem, żeby nie musiała sobie czegoś mruknąć.

A teraz stawiam Ci piwo za bezbłędne wyrównanie rytmu.
A Ty mnie za korektę.

No to nasze zdrowie

[Dante]

Skasuj spacje przed przecinkami, kropką, wielokropkiem i dwukropkiem, żeby nie musiała sobie czegoś mruknąć

Trudno, spacje przed przecinkiem i pytajnikiem to jakieś moje typowo klawiaturowe "skrzywienie", leci bezwiednie i poprawianie tego doprowadza mnie do rozpaczy.To samo z ś,ć,ę,ą - mam dziwacznie czułą klawiaturę jeśli ciut wczesniej puszczę alt, wychodzi s,c,e,a. Wiecznie poprawiam i klnę.

Ale to dobrze, bo prawdziwa kobieta jak nie ma się czego czepić, to zła.


AD