Maleńki świecie

[eka]

Kiełkujesz mi w myślach jak embrion pod kołyską. Cyt, cyt, śpij,
śnij skarbie, w łożysku czasu dużo zimna,
które sprawiedliwie podzielisz.

Gra życia wciągnie, już pałki trzcin o cymbały dźwięczą
bim bam bom, cała gama ci się kłania aż po jasną toń;
twój żart, a może żar.

Żaden wybór, ale naciskasz. Tylko na pamięć mnie wykuj,
zanim spojrzę z podziwem, jak lekko wymykasz się pojęciu
i pryskasz.

[alchemik]

Bardzo kobiecy, nie dla męskiego pojęcia, czytając dosłownie, choć i metafory prowadzą do tej dosłowności.
Nie mam w sobie tyle kobiety, żeby to poczuć właściwie.
Wyobraźnia zda się na nic.
Ekstrapolacja daje pojęcie, choć zwykle z ogromnym marginesem błędu.
Chyba już bredzę po nocy.
Czas mi spać, może we śnie przypomnę sobie, jak to było w łonie przed urodzeniem, kiedy stanowiłem jedność z matką.

[witka]

Bardzo kobiecy.
eka w odsłonie Pani Jeziora.
Powiem jak ginekolog prowadzący ;
Jeszcze do Pani zajrzę.

które sprawiedliwie podzielisz

tylko na pamięć mnie wykuj

jakbym widział żonę i córkę, kiedy były
przy nadziei

[elka]

Powiem Ci Eko, że dotknęłaś takiej głębi, że trzeba się cofnąć do korzeni... czyżby coś się wykluwało, coś na miarę najważniejszej w życiu gry?

Tylko na pamięć mnie wykuj,
zanim spojrzę z podziwem, jak lekko wymykasz się pojęciu
i pryskasz

Nad tym muszę jeszcze pomyśleć. Co jest godne, aż takiego zapamiętania i jednocześnie trwa moment... a może to moment we wszechświecie, skoro ten świat jest taki maleńki?

Dobry wiersz, wciąga na maxa.

Pozdrawiam.elka.

PS. Jeszcze tu wrócę.

[Krzysztof]

Z ciekawości zajrzałem na jeden z twoich wierszy, i stwierdzam że to jest dojrzały wiersz, dojrzała poezja, gdy znajdę czas to poczytam inne, pozdr

[EdwardSkwarcan]

Żaden wybór, ale naciskasz. Tylko na pamięć mnie wykuj,
zanim spojrzę z podziwem, jak lekko wymykasz się pojęciu
i pryskasz

W świat.

[Gruszka]

Pieknie. Mogę nie uzasadniać?

[coobus]

Tyle hałasu było o Ciebie, że i ja musiałem wtrącić wcześniej swój głos. Słowo się rzekło. Wróciłaś, więc ... A wróciłaś w dobrej formie, z dobrym wiersze, z dobrymi tekstami. Sen zimowy powoli się kończy, ziarna (również te symboliczne) gotowe do kiełkowania. Wiersz hermetyczny, pozostawia sporo miejsca własnej interpretacji. To dobrze.

[eka]

Wyobraźnia zda się na nic.

Toż tu wszystko na tacy : )

w odsłonie Pani Jeziora.

Aż sobie odświeżyłam byłam Panią z mieczem, dzięki. ; )

Co jest godne, aż takiego zapamiętania

Podmiot rzecz jasna : )

to jest dojrzały wiersz, dojrzała poezja

Miło : )

W świat.

Racja, światy się rodzą i znikają w świecie : )

Wiersz hermetyczny, pozostawia sporo miejsca własnej interpretacji.

Z tym hermetyzmem duża przesada, Coby. Ale fakt, co widać z interpretacji - że niejednolity w odczycie.
W sumie to porażka.

Mogę nie uzasadniać?

Opinie pod wierszem nie podpadają pod reguły rozprawki, czy eseju : )

-------------
Dzięki za komentarze.

[Fałszerz komunikatów]

Maleńki świat rządzi się swymi prawami - można być jak nasiono zakopanym w ziemi i nie przemijać. I to czas jest odpowiedzialny za istotę, a nie odwrotnie. Można go jednak potraktować swobodnie, według własnego przekonania. To peel jest panem czasu, choć paradoksalnie otula go wspomniane przez Ciebie łożysko.
Końcówka optymistyczna, pozostawiająca nadzieję.
Dobór słów bardzo świadomy i mocno dźwiękonaśladowczy. Oj, niezły rwetes musi rozbrzmiewać w maleńkim świecie, w którym panuje, równocześnie bawiąc się, peel.