słaby wiersz (od siebie)

[Napoleon North]

a żeby każdy przeszedł przez granice
zostaną tylko pustawe ulice
martwa strefa pełna cienia
pamięci żadnej upadek sumienia

podnieśli co żywe martwe zakopali
malutkim strumyczkiem łez niebo utkali
zastygli w ripoście spadającej głowy
chcieli wymazać pamięć lecz nie było mowy


poglądy nas dzielą religie szatkują
niczym głos wewnętrzny smutkiem podtruwają
biada tym którzy o tym zapomnieli
że Polska jest w Polsce a nie ...
po kądzieli

[Krzysztof]

Tak, to jest słaby wiersz, rymowanka niskobudźetowa, pozdr

[Napoleon North]

Tak, to jest słaby wiersz, rymowanka niskobudźetowa, pozdr

Tak myślałem dzięki że mnie dobiłeś

[Stella]

On tak lubi, nie przejmuj się
Przyznam, że Twoje pisarstwo bywa dla mnie co najmniej zagadkowe, trudno mi odgadnąć i rozpracować stosowaną przez Ciebie metaforykę. Nie zawsze jednak, a wtedy komentuję.
Myślę, że byłoby z korzyścią dla Ciebie, gdybyś zrezygnował z form rymowanych.
Ostatniej zwrotki "nie kupuję", pierwsze dwie smutne, nostalgiczne, myślę, że można je rozumieć wielorako. Pole interpretacji jest w moim odczuciu, dość szerokie. Ja postrzegam treść jako refleksję nad tym, co się dzieje w świecie.
Pozdrawiam

[Gruszka]

jeśli by każdy przekroczył granice,
zostałby tylko przeciąg na ulicach,
wymarła strefa pełna światłocienia.
żadnej pamięci, na słupach - sumienia.

poglądy dzielą, religie szatkują
i podprogowo zaszczepiają smutek.
biada tym, którzy o tym zapomnieli
że Polska - w Polsce, a nie po kądzieli

Jest w zamyśle mocny przekaz. Nie gniewaj się - włożyłam w tekst palce - potraktuj jak wariację na temat...

Pozdrawiam

PS. Po kądzieli - tu dość ryzykowny skrót myslowy, ale mam nadzieje, że właściwie odczytałam.

[Fałszerz komunikatów]

Można ponucić, gdy jest nudno

[EdwardSkwarcan]

kiedy zostaniesz cesarzem
będzie taj jak Waść rozkażesz
każdy wtryni bułkę z dżemem
a Ty taczki i na Elbę