po - szepty

[EdwardSkwarcan]

trudno rozdrapać wspomnienia szans
co pierzchły
wstydem podsycane
czas przeszły
z perspektywy lat
dźga tkliwym błogostanem

ciężko zrozumieć rozmyte sny
gdy bledną
wersje przeżywane
wiem jedno
że niewczesne łzy
tylko rozjątrzą ranę

przecież starczyło figlarność brać
dziś twierdzisz
szepcząc nieroztropnie
by pieścić
twój odległy płacz
dotykiem słów przez fonię

po fakcie pośpiech sekretnych trosk
nie zmieni
szczęścia nieszczęśliwym
jak skleić
z cieni wspólny los
w rozdarciu dróg zawiłych




Szczęście nieszczęśliwe jest wtedy, gdy zakazaną
faktami bliskość, musi zastąpić sekretny telefon.
To najsmutniejsze ze szczęść.

[Leon Gutner]

Forma jak najbardziej . Treść mniej dla Leona przyswajalna niż forma ale zatrzymałem się zaciekawiony nad tekstem .

Z ukłonami L.G.

[Stella]

W sumie bardzo smutny tekst. Przy okazji niezwykle życiowy... Ciekawy i podoba mi się.

[EdwardSkwarcan]

Forma jak najbardziej . Treść mniej dla Leona przyswajalna niż forma ale zatrzymałem się zaciekawiony nad tekstem .

Dziękuję

W sumie bardzo smutny tekst. Przy okazji niezwykle życiowy... Ciekawy i podoba mi się.

Dziękuję

[Lucile]

trudno rozdrapać wspomnienia szans
co pierzchły

Edwardzie,
spodobała mi się całość, a powyższy cytat w szczególności

nie tylko szanse, ale nawet ich wspomnienia pierzchają, pierzchają...
a my wciąż, niestrudzenie podążamy... ścieżką czasu.

Pozdrawiam
L.

[Gruszka]

Życiowy ten smutek snujący sie w wersach.
Podoba się.

[EdwardSkwarcan]

Dziewczyny dziękuję za komentarze