wino

[coobus]

i było wino
była gra
tłumione śmiechem drżenie kolan
żelazną wolę żarła rdza
o wiele szybciej niż ta wczoraj

wino
jak wierny starszy brat
ramieniem mnie objęło czule
poprowadziło w inny świat
gdzie rządzą wróżby
szklanej kuli

uświadomiło dziki głód
łaknący mięsa jak wilczyca
zmieniło miękką senność nóg
w skrzydła
niosące ku księżycom

***

podnoszę cię
odbitą w szkle
małymi spijam cię łyczkami
smakujesz niczym krwisty stek
w którym krwi nadto
żeby zabić

lecz na początek
zabij lęk
spraw żebym mógł z kieliszkiem w dłoni
rzucić się w życie tak jak w śmierć
na ślepo
i bez spadochronu

[bartosia]

"rzucić się w życie tak jak w śmierć
na ślepo
i bez spadochronu"

I zeby ten lot trwal wiecznie!

[Gorgiasz]

Podobało się.

[Gruszka]

podnoszę cię
odbitą w szkle
małymi spijam cię łyczkami - majstersztyk! Miodzio i w ogóle.
Zachwyciłeś wierszem

[Liliana]

In vino veritas, a jeszcze jak dama obok...

Cudowny wiersz. Serdeczności

[Lucile]

Cobi,

zaczytałam się i pozwól, że moje zauroczenie skomentuję słowami Horatiusa

Vina fere dulces oluere mane camenae -
Oby słodkie muzy od rana pachniały winem

Krzysiu, w Twoje ręce
pozdrawiam
L.

[Gajka]

Coobi - jak zwykle piękny wiersz
Pozdrawiam.

[Leon Gutner]

Się nachwalić nie mogę tego co czytam w rymowanych od Coobiego .
Absolutnie prosto w Leona formą treścią zapisem tematem nastrojem .

Z uznaniem L.G.

[eka]

Chciałam uzasadnić siłę oddziaływania tego liryku... ale on nie potrzebuje wzmacniania.
Działa i to jak!