La Fidelite

[4hc]

"Zima zajęła ławki znacząc każdą z nich cichym śniegiem.
Tęsknota za latem zjada wszelkie na ten temat słowa, wiąże je w nadgarstkach
zimnym wiatrem, biorąc ich niecierpliwość w cichutką niewolę."


dalekie wspomnienie przepływa przy brzegu
pędy piasku, płatki lodu i liście na dębach

chucham na rękawiczki, żeby oddały mi dłonie
i oddają z żalem, przebijając mróz szpikulcami
mam swoje królestwo, swoją bramę do raju
czekam na nią ze szronem, oszadzamy się na ławce

myślę i czekam, kiedy znów zobaczę
nie patrzę, nie szukam, wśród drzew wrzaski
ptasie?

na ramieniu uścisk, i ciemniej, zmierzch prędki
bez zachodu słońca, schowany za rzekę
zdejmuję rękawiczki, klękam i obmywam ręce
w gwiazdach szukam przejścia, umyślnie mącąc wodę





















*cytat z wiersza "Nostalgiczna godzina w Basel (Friedrich Nietzsche à Richard Wagner)" Sary Bergmann

[elka]

chucham na rękawiczki, żeby oddały mi dłonie
i oddają z żalem,

Przepiękny wiersz, taki, który się czyta z zainteresowaniem i do którego się wraca... i wraca. WIELKIE

Mam nadzieję, że mój komentarz nie zaszkodzi, jak innym, których już tu nie ma.

Pozdrawiam.elka.

[4hc]

czyli z Twoją pochwałą wiąże się klątwa? fajnie, jak najbardziej zapraszam kataklizmy. pozdrawiam

[elka]

ak najbardziej zapraszam kataklizmy.

Wobec tego, z przyjemnością będę zaglądać.

[biegnąca po fali]

Kolejny, mocny głos w poezji. Autor też silny, mam na myśli charakter, świadomy swojego warsztatu
i przez to bezkompromisowy. Raczej.

[4hc]

kompromisowy, o ile znajdę podstawę do pójścia na kompromis. pozdrawiam

świadomy warsztatu? hm.

[biegnąca po fali]

świadomy warsztatu? hm.

A nie?

[4hc]

to zależy, świadomy tego co chcę napisać i w jaki sposób, tak, możliwe że to warsztat, bo dochodziłem do tego kilka lat

[EdwardSkwarcan]

Nie wiem co napisać, więc powiem, żebyś zerknął(a) na cytat, gdzie każde słowo wyważone bez zbędnych.......
Dostrzegam kontrast w zapisie.
Nie lubię powtórek.
Nastój super.

[4hc]

mój txt jest poniekąd eksfrazą do tego genialnego ( w moim odczuciu ) wiersza.
bardzo chętnie przyjmę uwagi i obiecuję przemyśleć, cudze oko ma mniej wyrozumiałości dla dziecka niż oko matki, a ja tu mam tą niefortunną pozycję