kolej na dusze

[biegnąca po fali]

spotykam cię u źródła
gdzie czerpiemy
ostrożnie
by nie uronić nawet kropli

jest późna jesień
i zielenią się tylko
twarze na zdjęciach

palisz
a ja
przecinam dłonią
rozedrgane smugi

noc
lżejsza o sen
nie ciąży na powiekach

cienie uwolniły się od ciał

[eka]

palisz
a ja
przecinam dłonią
rozedrgane smugi

Jakże subtelna impresja.
Ewa, mistrzyni wyrazu nastroju, tu pięknej delikatności, tego co poza każdym złem, jest przecież najważniejsze.

noc
lżejsza o sen
nie ciąży na powiekach

Tym bym zakończyła.
Pointa rozdanie (paradoksalnie) dociąża.

[biegnąca po fali]

palisz
a ja
przecinam dłonią
rozedrgane smugi

Jakże subtelna impresja.
Ewa, mistrzyni wyrazu nastroju, tu pięknej delikatności, tego co poza każdym złem, jest przecież najważniejsze.

Tak się zastanawiam co by to było, gdybym była inna. Mniej wrażliwa, na przykład.
Może zamiast nastroju, tworzyłabym coś więcej.

Twoja propozycja, odnośnie skrócenia tekstu, brzmi interesująco, Ewo.
Tyle, że wtedy pojawia się problem z tytułem.

Dziękuję:)

[AS...]

od pewnego czasu mam awersję do słowa "zdjęcie", a było to tak:
córkę kuzynki (wówczas dziesięciolatkę) zapytałem - zrobić Ci zdjęcie?
a ona z bezczelną minką odpowiedziała:
"zdjęcie to jest majtek"...
od tamtej pory nadzwyczaj skrupulatnie używam słowa "fotografia";
tyle asich żalów nad wierszem;

może każdy z nas czyta inaczej, ale ostatni wers bardzo mi pasuje;
jest niezwykły i stanowi mocne podsumowanie wiersza

[eka]

Pointa jest parafrazą tytułu, nic nowego nie wnosi.
Ale wiesz, nie sugeruj się.
: )

O widzę, że As... widzi to inaczej.
Czyli jest wers potrzebny

[biegnąca po fali]

I mnie się tak zdawało.
Czyli gust odziedziczyłam po Mistrzu.

Chociaż tyle;)

[eka]

[biegnąca po fali]

Bez urazy, Ewo. Bardzo się liczę z Twoim zdaniem:)

[AS...]

kiedyś naczytałem się o ciałach astralnych;
istnieje też sporo materiałów o śmierci klinicznej;
tak mi to właśnie zagrało z tytułem...
choć przyznać muszę, że i zacna Eka ma rację;
ostatni wers nadaje się na odrębny wiersz
i nie wiem, czy nie byłoby mi żal wypuszczać go
bo reszta jest znakomitą całością;
ale cóż...
robię się chytry na starość

[biegnąca po fali]

No teraz, to już sama nie wiem