Pani Jeziora

[witka]

samotność ma już palce
do liczenia na cud do dziesięciu
nauczy się mówić
wyczesywać z powietrza

już puka na uwięzi
nieświadoma szczebli słońca
utrzymujących na powierzchni ziemi
zanurzony w nas wieczny błękit

[eka]

Najlepszy wiersz od wielu, wielu dni...

[witka]

[Gruszka]

Piękny wiersz.