Niby nie dramat

[Gruszka]

PROLOG

Co się zaczyna, ma i koniec.
I nawet prolog zwieńczy kropka.
Więc zamaszyście (kto zabroni?)!
Pora rozpocząć pierwszą zwrotkę.

ROZWINIĘCIE

Uwijam się, by rzecz rozwinąć -
czas rzeczywisty mnie pogania.
Akcja, im bardziej dynamiczna,
tym szybciej zbliża do zmierzchania
faktów, mgnień, zdarzeń. Kres fabuły.
Zostają puste krajobrazy,
w których bohater nić rozwijał,
zanim ów kres go unieważnił.

Na pierwszym planie tylko cisza,
bezczas - scenariusz się wypalił.
Na kliszy... Przecież nie ma kliszy -
plan pierwszy znika. I co dalej?

EPILOG

Pamiętasz jeszcze, gdy wyznałeś...?
Przyjęłam dźwięk z niedowierzaniem.
Trudno uwierzyć - zapominam.
Na końcu jest opamiętanie.

[skaranie boskie]

Niby nie dramat...
A przecież dramatycznie, jak cholera.
Podoba mi się ta jednoaktówka.
Dobry, nienachalny humor.

[Leon Gutner]

Dramat nie dramat cudnie złożony wiersz w którym wszystko jest na swoim miejscu .
Sama przyjemność z odczytu . Przyjemność formy i świetnie współgrających ze sobą w temacie słów.

Z radością L.G

[Gruszka]

Panowie, bardzo Wam dziekuję za pochylenie.
Cieszę się, że coś Was zatrzymało w tym tekście

[EdwardSkwarcan]

Na pierwszym planie tylko cisza,
bezczas - scenariusz się wypalił.
Na kliszy... Przecież nie ma kliszy -
plan pierwszy znika. I co dalej?

Zamiast drugiego plan wolałbym kadr, mimo, że mniej obszerne.
Masz dwa plany i bliskoznaczny scenariusz, dodatkowo dwa razy klisze.
Musiałem powybrzydzać mimo że, całość kupuję.

[Gruszka]

Na pierwszym planie tylko cisza,
bezczas - scenariusz się wypalił.
Na kliszy... Przecież nie ma kliszy -
plan pierwszy znika. I co dalej?

Zamiast drugiego plan wolałbym kadr, mimo, że mniej obszerne.
Masz dwa plany i bliskoznaczny scenariusz, dodatkowo dwa razy klisze.
Musiałem powybrzydzać mimo że, całość kupuję.

Edwardzie - powtórzenie kliszy zostawiam, bo nie jest to powtórzenie przeoczone. Co do planu - zastanawiam się, bo kadr ma zupełnie inne znaczenie - plan pierwszy/ plan drugi, a kadr to ujęcie całości obrazu. Muszę pokombinować przy tym... Ale dobrze, że wskazałeś, bo mnie samej jakoś nie raziło. Zastanawiam się...

Dziękuję