Dobry człowiek (ideizm)

[Napoleon North]

jak chciałbym być sumieniem filozofa
z różnych stron ułożonym
na przekór prawideł poczętym
odjętym od ust bogom
by ratować marny proch

zapisać ostatnie zdanie konającei idei
urywać sople z oczu gwiazdy polarnej
ale jestem tylko treścią
zagiętą w półksiężyc
nic nie znaczącym echem

dlatego unoszę oczy ponad horyzonty
by zlizać wzrokiem zachód słońca
nad ciemną doliną śmierci
nie będę lękał się złego

bo ty jesteś przymnie
Persefono!

[Gloinnen]

Gdyby go odrobinę skrócić, byłby jednym z najlepszych i najciekawszych Twoich tekstów.

jak chciałbym być sumieniem filozofa
odjętym od ust bogom
by ratować marny proch


Pierwszą strofę moim zdaniem warto trochę odchudzić.

bo ty jesteś przymnie

---> przy mnie

Bardzo ciekawa, ta koncepcja sumienia filozofa.


Końcówka wskazuje, że doświadczenie poznania zawsze będzie fragmentaryczne i iluzoryczne.
Dlatego porzucamy prowadzące donikąd dociekania, poprzestajemy na ulotnym zachwycie przemijającym pięknem i powierzamy się opiece sił wyższych. Zresztą, jedynie w obcowaniu z bogami (jakiejkolwiek by to nie było proweniencji), istnieje szansa na odkrycie czegoś więcej. I to najprawdopodobniej po śmierci, czyli w wymiarze, o jakim się filozofom nawet nie śniło.

Glo.