świtaniec

[witka]

( wersja całkowicie przeredagowana - ostateczna )

miłość to nie życie do odebrania
gdy przybywa ech pod wiekiem skóry

a samotność może mieć dłuższe ręce
niż jakakolwiek sprawiedliwość

nie mam złych poranków
bezczelnie patrzę w niebo


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

nie ma złych poranków kiedy się patrzy bezczelnie
w niebo jakby wychodząc od żony lub kochanki

zasiedziałaś najlepszy zagon myślowy nie do zbycia
i odebrania razem z zachowkami niezaznanego

(wersja oskubana )


zasiedziałaś najlepszy zagon myślowy
zachowek nie do zbycia i odebrania

nie ma złych poranków
kiedy się patrzy bezczelnie w niebo

[tojatwoja]

O, tak mi się kojarzy dojrzała miłość, powiedzmy taka po 40-ce. Zrobiło mi się jakoś ciepło i tkliwie. Bardzo ładnie, płynnie napisane, gratuluję. Anka

[witka]

dzięki

[alchemik]

He he, dojrzała miłość.
Ja sobie przetłumaczyłem tytuł i treść, nie tylko jako taniec o świcie.
Również jako świński taniec świtu.

Bo weźmy przykładowo taką wersję.
Knur wychodzi od kochanki blondynki i wraca do żony.
Wszak to ona przygotowuje mu koryto.

Oczywiście to liryk refleksyjny do...

Ale, jakbym nie czytał, to jestem zadowolony.

Powodzenia witka

Jerzy

[witka]

Danke.
Zaszlachtować.

[eka]

nie ma złych poranków kiedy się patrzy bezczelnie
w niebo

: D
To mi w zasadzie wystarcza za cały wiersz.

[tojatwoja]

Moi skromnym zdaniem - nie skub.

[witka]

jeszcze się wacham jak góral przed pójściem na poprawiny, na weselu dostał manto i wybzykli mu żonę

[tojatwoja]

Jeżeli o mnie chodzi, to jestem zdecydowana. I z perspektywy czytelnika podam argumenty do rozwazenia.
1. Wychodzenie od żony lub kochanki jest ważne, bo niesie konkret, a konket jest dobry. Pobudza wyobraźnię.
2.zachowek niezaznanego rozszerza całe zagadnienie.

Możesz to siedlisko wyskubac, jak musisz .

[witka]

serdeczne dzięki