sekrety małej czarnej

[Nicol]

zna dobrze atłasowa powiewna koszulka
snów grzeszne tajemnice noszone w zaszewkach
przypadkiem zatrzymane draśnięcia w pazurkach
gdy noc zapina guzik księżyca na  szelkach

nie zdradza co ją dręczy choć dyszy z upału
a szyba skrapla czoło bezsennym złudzeniem
zaciera swoją gładkość dyskretnie pomału 
do rana mnąc refleksy rzucane na cienie

smak chwil frywolnych nadto i dzikich jak ptaki
rozpina mrok w ramiączkach spłoszywszy zwid nocy
sekretne skrywa w sobie floresy i znaki
gdy garnie się do głodów tak nagich jak bosych

nie pyta kąt zza łóżka co noc mu przyniesie 
z koszulką wymieniając pieszczoty tajemne
tak wiosna z latem mija tak wkrada się jesień
gdy on cierpliwie czeka by przylgnąć najwierniej 

[Miladora]

Niesłychanie frywolna ta koszulka, Nicol.
Doskonale potrafię to sobie wyobrazić.

Ładnie płynie wiersz, jedynie nadmiar określeń w pierwszym wersie (mała/czarna/z atłasu) stwarza pewne wrażenie niezręczności - tworzy się inwersja "z atłasu koszulka".

A tu bym sugerowała małą zmianę:
- z koszulką czasem mając pieszczoty tajemne
Na:
- z koszulką wymieniając pieszczoty tajemne

Barwny obraz.
Kupiłam.

[misza]

Uhuhuuu! Miszy aż gorąco się zrobiło we własnym futrze

Rozgrzewająca styczniowy wieczór owa atłasowa, sekretna koszulka
Jako żem facet i na damskiej garderobie średnio się wyznaję,
to mogę sobie tylko wyobrazić.
Pozdrowienia na sobotni wieczór, Nicol

[Ewa Włodek]

och, "femme frivole być"...Pardon, "chemise frivole"...I "noir" w dodatku...

Dobry nastrój, bardzo dobry...Biorę, jesli pozwolisz...


I podrowieńka posyłam
Ewa

[e_14scie]

zna dobrze mała czarna z atłasu koszulka
snów grzesznych tajemnice noszone w zaszewkach
przypadkiem zatrzymane draśnięcia w pazurkach
gdy noc zapina guzik księżyca na szelkach

każdy wers rymuje się ze sobą w końcówce
wolałabym, konsekwentnie abab

miły wierszyk



o inwersjach, już Mila wspomniała

[Nicol]

Niesłychanie frywolna ta koszulka, Nicol.
Doskonale potrafię to sobie wyobrazić.

Ładnie płynie wiersz, jedynie nadmiar określeń w pierwszym wersie (mała/czarna/z atłasu) stwarza pewne wrażenie niezręczności - tworzy się inwersja "z atłasu koszulka".

A tu bym sugerowała małą zmianę:
- z koszulką czasem mając pieszczoty tajemne
Na:
- z koszulką wymieniając pieszczoty tajemne

Barwny obraz.
Kupiłam.

Niesłychanie frywolna ta koszulka, Nicol.
Doskonale potrafię to sobie wyobrazić.

Ładnie płynie wiersz, jedynie nadmiar określeń w pierwszym wersie (mała/czarna/z atłasu) stwarza pewne wrażenie niezręczności - tworzy się inwersja "z atłasu koszulka".

A tu bym sugerowała małą zmianę:
- z koszulką czasem mając pieszczoty tajemne
Na:
- z koszulką wymieniając pieszczoty tajemne

Barwny obraz.
Kupiłam.

No to kupiłam i ja Twoje zmiany plus coś tam
Co powiesz teraz ?

[Miladora]

A porozmawiamy?
Tak tylko sobie a muzom...
Masz teraz "atłasowa cieniuchna" - atłas faktycznie jest cienki, ale czy aż tak "cieniuchny"?
Samo słowo "atłas" otwiera przed oczyma obraz bogaty w znaczenia, w tym także czegoś delikatnego i gładkiego.
Jest więc jeszcze wiele znaczeń, które mu można przypisać, w tym także zwiewność, lekkość...
Może więc "leciutka", "powiewna", chociaż może być i "cieniutka" - brzmi lepiej niż "cieniuchna".
No to co wkładamy?

[P.A.R.]

gdybyś wyrafinowała wersy ...
lawą można by było spłynąć
a tak podgrzanym potoczkiem tylko ...

[Nicol]

Uhuhuuu! Miszy aż gorąco się zrobiło we własnym futrze

Rozgrzewająca styczniowy wieczór owa atłasowa, sekretna koszulka
Jako żem facet i na damskiej garderobie średnio się wyznaję,
to mogę sobie tylko wyobrazić.
Pozdrowienia na sobotni wieczór, Nicol

wyobrażaj wyobrażaj zaoszczędzisz na ogrzewaniu gawry może jeszcze odsprzedasz nadmiar zziębniętym zającom albo co
Tylko w atmosferę nie wypuszczaj bo i tak lodowce topnieją

Dodano -- 29 sty 2012, 8:34 --

och, "femme frivole być"...Pardon, "chemise frivole"...I "noir" w dodatku...

Dobry nastrój, bardzo dobry...Biorę, jesli pozwolisz...


I podrowieńka posyłam
Ewa

ano wspólnymi siłami może jakoś doszlifujemy kanciaste brzegi a wtedy nastroimy nastrój jak ........

Dodano -- 29 sty 2012, 8:38 --

zna dobrze mała czarna z atłasu koszulka
snów grzesznych tajemnice noszone w zaszewkach
przypadkiem zatrzymane draśnięcia w pazurkach
gdy noc zapina guzik księżyca na szelkach

każdy wers rymuje się ze sobą w końcówce
wolałabym, konsekwentnie abab

miły wierszyk



o inwersjach, już Mila wspomniała

Gdzie tam Ewo koszulka- zaszewkach ?
Ja tu rymu ani ani nie widzę
Pazurkach - szelkach
tez ani ani chyba że o czym innym mowa ...

Dodano -- 29 sty 2012, 9:13 --

A porozmawiamy?
Tak tylko sobie a muzom...
Masz teraz "atłasowa cieniuchna" - atłas faktycznie jest cienki, ale czy aż tak "cieniuchny"?
Samo słowo "atłas" otwiera przed oczyma obraz bogaty w znaczenia, w tym także czegoś delikatnego i gładkiego.
Jest więc jeszcze wiele znaczeń, które mu można przypisać, w tym także zwiewność, lekkość...
Może więc "leciutka", "powiewna", chociaż może być i "cieniutka" - brzmi lepiej niż "cieniuchna".
No to co wkładamy?

porozmawiać - zawsze
No i proszę ile się koło koszulki zadziało
Oto i zmiany są a jakże. powiewna - i owszem - jak teraz ?

Dodano -- 29 sty 2012, 9:19 --

gdybyś wyrafinowała wersy ...
lawą można by było spłynąć
a tak podgrzanym potoczkiem tylko ...

Ława bywa niebezpieczna
Piękna z dala ale z bliska
Za gorąca za niegrzeczna
Pali wszystko co naciska

Potok szkody nie uczyni
Nawet gdy ciut ciut podgrzany
Trudno go za pożar winić
Gdzie mu zresztą taki zamysł

Na brak wyrafinowania
Nie poradzę - pięknie kłaniam

[SamoZuo]

ciekawie napisane

Pozdrawiam