zimowy pejzaż

[nienażarty]

Śnieg zakołysał całym światem,
aż po widnokrąg tylko biel.
Tańczące płatki w smutnym takcie
i tylko ludzi coraz mniej.

Tu wyjechali w świat za chlebem,
a tamtych wczoraj zmogła śmierć,
ci się przenieśli, dokąd - nie wiem.
W dali dom pusty - tylko wejść.

Wśród przemarzniętej kukurydzy
w szelestach się zaplątał wiatr,
zaś Chrystus pyta: "dokąd idziesz?"
i na rozstaju bieli trwa.

Słońca nie ujrzy żadne oko,
zawłaszczył niebo szybki zmierzch.
Na skraju powiek błysnął pociąg
i za horyzont dudniąc zbiegł.

W szarości śniegu przygasł podmuch,
wypełnił uszy ciszy dzwon,
zda się że słyszysz tysiąc rozmów,
wśród nich błaganie: "Boże chroń."

Story rozsunął ktoś na niebie,
rozjaśnia bezkres blada twarz.
Śnieg swym iskrzeniem (o czym nie wiesz)
rozważa coś z milionem gwiazd.

Wszechświat wyciąga ku nam ręce,
bo przecież nas na własność ma,
Śmierć nic nie znaczy? Znaczy więcej:
wśród gwiazd na wieki będziesz trwać.

[EdwardSkwarcan]

Nie mogę strawić przemarzniętej kukurydzy.
Czy to zimowy gatunek?

[nienażarty]

dziwię się, że nie widziałeś
stoi na polu nie zżęta - przemarza obrasta szronem i szeleści

[skaranie boskie]

stoi na polu nie zżęta - przemarza obrasta szronem i szeleści

Ona tak stoi od dawnych czasów, kiedy to, gdy nagle zimą spadł śnieg, a w polu niezebrane zboża, ziemniaki i buraki, najpierw zbierał się aktyw.
Zaskoczyłeś, nienażarty, nostalgią.

[nienażarty]

stoi na polu nie zżęta - przemarza obrasta szronem i szeleści

Ona tak stoi od dawnych czasów, kiedy to, gdy nagle zimą spadł śnieg, a w polu niezebrane zboża, ziemniaki i buraki, najpierw zbierał się aktyw.:

i w tonacji "boju naszego ostatniego" wysyłano ciągnik wraz z czynnikiem ludzkim (wciągniętym na członka) na ugór
Edek widać miastowy, ale tak a propos ostatnio rozbroiła mnie młoda pani w urzędzie:
Na składanych dokumentach piszę: miejscowość, miasto, wieś - pani to zobaczyła i zostałem skarcony:
Teraz nie ma miejscowości wsi i miasta - jest jednostka administracyjna.
Zdrowie najważniejsze

[Leon Gutner]

Spodobał mi się ten dobrze wyczuwalny smuteczek śmiertelny .

Z przyjemnością L.G.

[bartosia]

za stworzenie nostalgicznego zimowego obrazu tradycyjnym wierszem rymowanym.

[coobus]

Ładny kawałek zimy, Jacku. Wiersz jak najbardziej dla mnie, jesiennego starszego pana

[nienażarty]

Leo: najważniejsze - "smuteczek Śmiertelny"
bartosia - tak to miał być taki landszafcik
coobus -dzięki - jesienny pan - o nim Przybora już pisał