niebieskie od dżdżu

[biegnąca po fali]

nic się nie stało dopóki oczy zamknięte
łóżko pełne po brzegi

dlatego płyń niespiesznie
tak by na dłużej starczyło
stwarzaj pozory
inaczej przeklną za dni deszczowe
noce gdy niebo spada na głowę
ciężką od snów

z czasem zacznę się strzępić na brzegach
żółknąć jak twoje palce
przesiąkać dymem
zobojętnieję na łzy
niech płyną byle soli nie zabrakło
do posypywania ran i ulic w zimie

w kieszeni tylko wiatr i słowa
słodko kwaśne jak pomarańcze
jeszcze ciepłe od trzymania ich w ustach

[AS...]

Ewuś, ładnie

ale o gramatyce pewnie nie będziesz chciała ze mną gadać...

[biegnąca po fali]

Niby dlaczego nie?

[AS...]

bo znowu się obrazisz
albo powiesz że nic nie wiesz...

[biegnąca po fali]

A wiem?
Nic się nie bój. Będzie dobrze.

[AS...]

czy wiesz, że czasownik "przeklną" rozbija Twój wiersz na dwie części?
mam wątpliwości, czy taki właśnie był Twój zamiar

[biegnąca po fali]

Nie taki, Jurku. Ale niby dlaczego?

[AS...]

do wspomnianego czasownika pasuje tylko jeden podmiot domyślny: "oni"

[biegnąca po fali]

Wiem. Świadomie użyłam tej właśnie formy.

[AS...]

a zatem policzmy osoby w Twoim wierszu
1) narrator
2) postać do której przemawia narrator "(ty) płyń niespiesznie"
3) tajemniczy "oni"
4) peelka przemawiająca w pierwszej osobie
dobrze liczę?