Autoerotyk

[Dante]

Zapragnął autor doznać podniety,
pieczenia w dołku z weny dotykiem,
pomyślał – wpadną w zachwyt kobiety,
kiedy porażę je erotykiem.

Tak pobudzony cnych uczuć chórem
powstał erotyk, by mistrza piórem
z delikatności subtelnym tchnieniem
nurtem pieszczoty wlewać spełnienie.

Ach - zapiszczała z zachwytem pierwsza,
och – wzdycha druga już w pąsach cała,
ech - trzecia skończyć nie mogła wiersza,
ekstazą ścięta, padła omdlała.

Już piąta, siódma i osiemnasta,
każda się wierszem wzrusza niewiasta,
aż wśród tych „ochów” i „achów” sieci
autor nareszcie sam się podniecił.

A że nieśmiałym był wręcz człowiekiem,
samotnie chuć swą wciskając w wierszyk,
męczył się strasznie tym podnieceniem,
aż w końcu zgrzeszył…
nie po raz pierwszy.

[Miladora]

Zabawnie i pomysłowo, Dantezjuszku.
Prawie mi się "ach" wymknęło.

Ale z uwagą:
- człowiekiem/podnieceniem - a gdzie rym?
Propozycja:
A że nieśmiałym był wręcz człowiekiem,
samotnie chuć swą wciskając w wierszyk,
męczył się strasznie przez tę podnietę,
aż w końcu zgrzeszył…
nie po raz pierwszy.

Ładna pointa i bardzo wiarygodna.
Aha:
- Ach()- zapiszczała
- ech -()trzecia
Spacje dodaj, bracie Krakusku.

No a teraz już sobie grzesz do woli.

[Dante]

- człowiekiem/podnieceniem - a gdzie rym?

To asonans - pod wpływem Glo
Na szczęście grzeszyc nie muszę, mogę "po bożemu"

[Leon Gutner]

Nie po raz pierwszy grzeszysz taki wierszem Dante .
Sedno i wykonanie wymaga jednak rozgrzeszenia .

Z ukłonem L.G.

[Ewa Włodek]

no, a my tego wieszcza, ach, rozgrzeszamy z jego, ach, grzeszku...

Faaaajny, do uśmiechu, więc i uśmiechy posyłam liczne...
Ewa

[Dante]

więc i uśmiechy posyłam liczne..

Miło mi, dobrze, że piszesz , bo spod tej maseczki niewiele widać.