Odra

[pan_ruina]

usiądź ze mną
nad starorzeczem matki
z nurtem płyną historie

gładzi kamienie i słucha

nie zawsze spokojna
powinnaś uważać

wierzby nad brzegiem szepczą
ona wysłucha cierpliwie
wyschnie - tajemnic nie zdradzi

możesz powiedzieć o wszystkim
to lepsze
od kratowanego okienka z pukaniem


zostawiam was teraz
opowiedz jej

[eka]

Mam nadzieję, że się nie pogniewasz za małą i niezobowiązującą interwencję.
Uwielbiam rzeki.


Odra

usiądź ze mną nad starorzeczem matki
z nurtem płyną historie
rzeka je gładzi jak kamienie

słucha cierpliwie
wyschnie - tajemnic nie zdradzi
wierzby nad brzegiem szepczą
możesz powiedzieć o wszystkim
to lepsze
od kratowanego okienka z pukaniem

opowiedz jej

[pan_ruina]

Mam nadzieję, że się nie pogniewasz za małą i niezobowiązującą interwencję.

Możesz dłubać w wierszu do woli, nie pogniewam się:)) interpretacje i podpowiedzi bardzo mnie interesują.

Ciekawa propozycja.

Dziękuję
i pozdrawiam:)

[Lucile]

Swego czasu mieszkałam w Opolu, na wyspie Bolko - "otoczona" byłam Odrą.
Wierszem przywołałeś piękne wspomnienia,
dziękuję
L

[pan_ruina]

Opolanka:))

[Lucile]

Opolanka:))

Nie - krakowska Góralka, albo góralska Krakowianka - w Opolu chodziłam do liceum.

Miłego dnia
L

[jaguar]

Odra również mi bliska, bo Wrocław to moje miasto. Mam kilka uwag, jesli mozna. "z nurtem płyną historie gładzi kamienie i słucha" - to trzeba byloby poprawic, eka podała swoja propozycje. Moje widzimisie podpowiada: z nurtem płyną historie, ona słucha gładzi kamienie - cos w tym stylu. Troszke tez zgrzyta mi w miejscu, w ktorym piszesz, ze "tajemnic nie zdradzi", poniewaz czytajac o tym, ze "z nurtem płyną historie" - odniosłam wrazenie, ze z rzeka wylewja sie wszystkie opowiesci, bez wyjatku. Ale moze to tylko ja tak odebralam. Dobrego dnia

[pan_ruina]

Mam kilka uwag, jesli mozna.

Można:))

jaguar, wiersz jeszcze nie dotknął papieru. Dziękuję:)

[Gruszka]

eki sugestia podoba mi się. Ja bym pierwszą zostawiła tak:
"usiądź ze mną
nad starorzeczem
z nurtem płyną historie"
Odrę masz w tytule, a /Matka Odra/ czyta mi się nadto patosiaście.

Tak czy inaczej - z przyjemnością - takie ciepło i jakiś rodzaj empatii, serdeczności bije z wiersza, aż miło.

[pan_ruina]

Zgadza się Gruszko, Odra w wierszu nie jest konieczna. Kilka razy sie nad tym zastanawiałem.

Dzięki:)

ciachnę - bo mogę;)