życiowa nauka

[Łucja]

i siedzę gdzieś daleko w cieniu
w domu pod lasem świece płoną
przeglądam karty IPN-u
wtedy gdy jeszcze byłam żoną

ukryte prawdy w błędach drzemią
każda z nich nosi inne imię
najlepiej czytać jest gdy pełnią
rodzina w kręgu siedzi przy mnie

otwieram księgi czarną teczkę
nich są historii ciekawe daty
jakieś rozmowy i wołania
i chłonę z ludźmi stare kwiaty

i jaka prawda tkwi w człowieku
gdy śmierć za płotem nieproszona?
jaka rodzina w prawdzie żyje?
kiedy kto pierwszy przyjdzie po nas?

i tak na świecie zawsze będzie
i zło i dobro depresje błędy
zamykam teczki IPNu
nikt na tym świecie nie jest święty

[Gruszka]

na peryferiach strefy cienia
w domu pod lasem płoną świece
przeglądam akta IPN-u
wtedy gdy żoną byłam - ślęczę

ukryte prawdy drzemią w błędach
każda z nich nosi inne imię
najlepiej czytać je gdy pełna
rodzina w kręgu siedzi przy mnie

otwieram tajnię czarnej teczki
historia oprawiona w daty
pogłosy rozmów i wołania
pochłaniam z ludźmi dawne kwiaty

jakaż to prawda tkwi w człowieku
gdy śmierć za płotem nieproszona?
która rodzina żyje w prawdzie?
kto jako pierwszy przyjdzie po nas?

jest tak jak jest i zawsze będzie
dobro i zło depresje błędy
zamykam teczki i myśl przędę -
nikt na tym świecie nie jest święty

Wybacz, że...

[Łucja]

To smutny wiersz. To prawda. W głowie mam śmierć męża poplątaną z historią. Chcę ją po prostu zamknąć. Nie grzebać w tym. Napisałam go chyba jakieś dwa dni temu. Dzisiaj uderzyło we mnie coś niesamowitego w życiu. Dziękuję za kwiatek.

[Gruszka]

Spokojnej nocy Łucjo.

[alchemik]

Oczywiście, to nieistotne, że wkleiłaś ten wiersz do wolnych
Choć spodobałby się i Leonowi, a on jest zafiksowany na Tradycyjne rymowane.
Dla mnie jest dosyć tradycyjny, ale dobry w formie.
Temat zaś?
O temacie dobrze wypowiedziała się Grusz-ela.
Jednym kwiatem.
To dobrze napisane epitafium tajemniczych postaci, tajemniczych zgonów.
Pieprzonej polityki.
Wybacz te słowa.
Właściwie, nie wiem jeszcze, na jakie mogę sobie pozwolić, rozmawiając z tobą.
Wiem, że powinienem być jednak delikatniejszy.

Jerzy Edmund

[Łucja]

Spokojnej nocy Łucjo.

Dzisiaj będzie spokojna dziękuję

[tabakiera]

Zgadzam się z treścią wiersza.
Ładne rymy abab, dobrze by było je trzymać przez cały tekst (momentami rezygnujesz z tych w pierwszym i trzecim wersie).
Masz tendencję do nadużywania "i".

Ogólnie - podoba się.

[biegnąca po fali]

Dobrze ujęłaś ten trudny temat, a jednak drażni.... zaczynanie wiersza od "i".

Pozdrawiam

[Łucja]

Oczywiście, to nieistotne, że wkleiłaś ten wiersz do wolnych
Choć spodobałby się i Leonowi, a on jest zafiksowany na Tradycyjne rymowane.
Dla mnie jest dosyć tradycyjny, ale dobry w formie.
Temat zaś?
O temacie dobrze wypowiedziała się Grusz-ela.
Jednym kwiatem.
To dobrze napisane epitafium tajemniczych postaci, tajemniczych zgonów.
Pieprzonej polityki.
Wybacz te słowa.
Właściwie, nie wiem jeszcze, na jakie mogę sobie pozwolić, rozmawiając z tobą.
Wiem, że powinienem być jednak delikatniejszy.

Jerzy Edmund

Bądź sobie jaki chcesz. Ale dotykaj wiersza, a nie mojej osoby. Szanuję Twoją opinię o tekście.
Nie wiem, czemu mi tak to wyszło. Następnym razem się zastanowię co opublikować Przepraszam, że tutaj wstawiłam ten wiersz. I jeszcze w dodatku przed chwilą wstawiłam kolejny. Nie wiem jak je przenieść. Mógłbyś mi pomóc? I spokojnych snów przy okazji

[biegnąca po fali]

Poproś Alchemika.