W niecodziennym miejscu

[anastazja]

śpisz maleńka
cisza głaszcze twój sen
rozbił się o mnie boleśnie

rozdeptuję godzinę za godziną

szukam śladów rozsypanych wierszem
w miejscu pytań będę je nosić
czy to mi wystarczy

...kochana śpij



06.03.2017




_________________

[tojatwoja]

Poruszający temat straty dziecka podany w formie kołysanki, co nie jest oryginalne, ale ściska za serce. I jest data, taka nieodlegla.
Podoba mi się pierwsza strofa. Dalej czytam "przydeptuje godziny" jak kapcie, jak ktoś kto wałęsa się po pustym domu. Druga strofa prawie bez metafor, nie przemawia do mnie. Chciałabym obrazów. W pierwszej są, widzę je. Pozdrawiam ciepło, Anka

[jaguar]

"cisza głaszcze twoj sen" - przenioslabym do nastepnego wersu. Zatrzymał mnie ten wiersz. Dobrego dnia

[eka]

Smutek wielki, Ann.
Ujmuje szukanie w miejscu pytań - dobrze, w punkt rozpisany stan Szukającej, bo gdzież indziej...
Rozdeptywanie godzin... właśnie, czas deptany po śmierci, zniwelowanie go, bo w ten sposób jest szansa na powrót przeszłości.


---------------------------------------------------

Tutaj zmieniłabym miejsce okolicznika:

śpisz maleńka w wiecznej krainie
cisza głaszcze twój sen
rozbił się o mnie boleśnie

Pozdrawiam.

[Alek Osiński]

rozdeptuję godziny za godziną

A nie "godzinę za godziną" ?

Bardzo sugestywny ten wers

Pozdrawiam:)

[anastazja]

Wszelkie sugestie wzięłam do serca. Poprawki naniosłam. Wszystkim serdecznie dziękuję. Ann.

[em_]

Smutno, ale wiersz dociera..
Pozdrawiam

[Gruszka]

Przejmujące poszukiwania w miejscu pytań. Baaardzo....

[anastazja]

Dziękuję em_

Gruszeczko

[tabakiera]

Jeśli chodzi o treść i emocje, wiersz wzrusza.
Jeśli chodzi o formę - kołysanka jest prosta i bezpośrednia, dobrze ją wybrano.
W dodatku wiąże się z utulaniem do snu - w tym wypadku wiecznego.

Jednak:
Kraina wieczna - tak utarta metafora, że nie robi na mnie wrażenia. Od strony artystycznej, oczywiście.
rozbił się o mnie boleśnie - wolałabym "rozbity", byłoby płynniejsze nawiązanie do snu.
westchnienie w wierszu - niezbyt dobrze to brzmi, zbyt nachalne nawiązanie do twórczości.
Wolałabym: "by unieść pustkę".
Pustka też mocno nadużywana, ale trudno w sposób oryginalny wyrazić swoją rozpacz.
Niezręcznie też krytykować tego rodzaju wiersz, ale podchodzę do recenzji "na zimno" i systematycznie.