Grand verre brillant / parafraza

[Gruszka]

I co zrobić po lekturze? Śpiewać ze słowami Admina, ot co!

[skaranie boskie]

Śpiewaj, Gruszko, śpiewaj.
Kto śpiewa, dwa razy... recytuje.

[lczerwosz]

Bardzo się podoba, zagłuszę nim Demarczyk.

I co zrobić po lekturze? Śpiewać ze słowami Admina, ot co!

A na jaką melodię będziecie śpiewały? Tuwim jej nie napisał, ani Admin.

[tabakiera]

Zygmunta Koniecznego, zapewne.

[lczerwosz]

Zygmunta Koniecznego

to nie da się jednak tego zagłuszyć. Przy całym szacunku dla autora parafrazy. I lepiej nie śpiewać, bo słowa Tuwima wejdą w melodię. Taka już jest prawidłowość skojarzeń neurotycznych (miało być neuronalnych). Pierwsze zostają na zawsze z drobnymi wyjątkami. Niezależnie od tego, że parafraza może nam się podobać. Autor parafrazy nie liczył na oderwanie się od utworu parafrazowanego, inaczej by napisał zupełnie inny.

[skaranie boskie]

Masz rację, Leszku.
Parafrazy się nie da zaśpiewać. Próbowałem.

[Gorgiasz]

Parafrazy się nie da zaśpiewać. Próbowałem.

Da się! Właśnie sobie podśpiewuję, trochę bezgłośnie, szeptem, trochę tylko w myślach. Świetnie idzie.