Łaskawym okiem spojrzyj na mnie, Panie...

[Liliana]

Łaskawym okiem spojrzyj na mnie, Panie...
(norwidowską strofą)

Nie wszystek umrę, jakaś cząstka przecież
W łańcuchu życia po mnie pozostanie,
Ciągłość pokoleń i słów kilka wierszem,
Więc ciesz się, Panie.

Zastęp aniołów wysyłaj przed bramę,
Niechaj gotują dla mnie powitanie,
Niech głośne wokół rozlegnie się salve,
Jam gotów, Panie.

A kiedy w progach twoich znajdę ciszę,
Po trudach życia wieczne spoczywanie,
Piękny ci pean w podzięce napiszę,
Uwierz mi, Panie.

A może zgrabny limeryk wysmażę,
(By cię rozbawił, gdy smutek nastanie)
Na skrawku nieba, i przyniosę w darze
Ja Tobie, Panie.

Bo przecież w niebie nie może być nudno,
Dopuścisz chyba psoty, żartowanie,
Niewinny flircik z anielicą rudą,
Czy nie tak, Panie?

Więc nie przekreślaj mej rogatej duszy,
Co czasem grzeszy poprzez zaniedbanie,
Bo ona wiernie będzie Tobie służyć,
Przyrzekam, Panie.

[tabakiera]

"Ja tobie, Panie" zmieniłabym na "dla ciebie, Panie", bo to rozpoczęcie od "ja" nie bardzo mi się podoba.
Bardzo przyjemny wiersz, z lekkim przymrużeniem oka.
Dobrze, że jeszcze inspirują ludzi stare, dobre klimaty.

[Leon Gutner]

Zgrabnie wysmażone .
Nawet jeśli na Norwidowską nutę do Leona dotarła .

Z przyjemnością L.G.

[lczerwosz]

Ogon winien mieć piękną kitkę
Są ogony ładne i brzydkie
Kornie proszę o ogon piękniejszy...

[Liliana]

"Ja tobie, Panie" zmieniłabym na "dla ciebie, Panie"

Pomyślę, tabakiero, ale wydaje mi się, że Ja tobie nieźle się wpisuje w stylistykę wiersza.
Dziękuję za wnikliwe czytanie.

Pozdrawiam

Zgrabnie wysmażone .

Dzięki, Leonku.
Z pozdrowieniem wiosennym

Ogon winien mieć piękną kitkę
Są ogony ładne i brzydkie
Kornie proszę o ogon piękniejszy...

może spełnię tę prośbę
ale kiedy - nie powiem
w niepewności zostawię
cóż to cecha jest panien