re:sublimacja

[Mchuszmer]

re:sublimacja

na marginesie naszego prosektoryjnie sterylnego blatu moja
nazbyt pofałdowana kunegunda niezbyt hipnotycznymi ruchami
kroi (wykwintnie jak ten cholerny debussy w tle) cellulit

słowa na plasterki cienkie jak lepton. powiedz mi wielki
wyraz, a ja przyrządzę ci z niego wiersz głęboki niczym
olej, mówię; tłoczy go w usta, po czym wyznaje wszystkie

wzory na współczynnik asymetrii wersu. wie, jak się zawrzeć,
kiedy odwraca się i wychyla buteleczkę wodorotlenku sodu

- na lirykę, na zawsze lub tylko na porost nieorganicznych
twarzy. a one stoją naprzeciw i trzepocą bezradnie, bo my

wciąż nie rozumiemy współczesnej poezji.

[jaguar]

To jest wiersz dla wybranych, dla wtajemniczonych. "wciąż nie rozumiemy współczesnej poezji" - bo wspólczesna poezja jest czesto dla znawców owej, nie dla rzeszy spragnionych....Miłej nocy, życzę

[Mchuszmer]

Choć to jeszcze nie znaczy, że znawca ją rozumie:-P W takim razie może tekst nie jest taki hermetyczny? Cóż, dla mnie to taki tekst, który nastręcza problemów lub nie tylko pod danym kątem patrzenia. Dzięki za ślad, na razie;-)

[witka]

„Jestem sobie Kacper Bumba. Moja żona Kunegunda.Oczy jak jaja,zymby jak klawisze łod fortepiana,a żeby to włosy miała ???Tak diabli jum wzini.Poszlimy do sumsiada szukac trumny.szukumy,szpyrumy.Znależlimy pudełko łod marmelady .pudełko takie[44444], a Kunegunda taka[6666666666666]. podwineli my łeb i nogi ,wlizła.Na pogrzebie ksiundz gada eksus spirytus.Jak spirytus to spirytus,wyciągam cija z kieszeni butelczynę ze spirytusem ,a butelczyna chyc do grobu,a ja za nią.Ludziska mówia ;-toć ci poććiwy ten Kacper Bumba ,za swoją Kundzią do grobu wskakuje.To ja im mówię ,tłomacze -; Kto by za taką stara Kunegundą do doła wskakiwał?Ksiundz mówi -;niech ci świeci światło wiekuiste ,a ja na to Kundzia niech ci świeci światło wiekuiste,elektryczne,gazowe ,bo tutaj miałas tylko naftowe.”

Mój siostrzeniec recytował to na jasełkach w wiejskiej klubokawiarni - koniec lat 60 - tych, tekst reżyserka trochę zmieniła.
Bo pamiętliwy to jestem!. Uważajta!

[eka]

Liryczna sekcja mózgu poety... spokojnie, nie powtórzę tamtego podsumowania ; )

Odpowiedź sublimacji dalej mi się bardzo podoba. Podmiot, ona i nieorganiczne twarzowiersze. Bez ociupińki wodolejstwa - dzięki buteleczce - trendowi, co trochę jak soda uderza do głowy.
Wołanie o autentyczność.
Taką bardziej do strawienia jak np. w Pasterce.

Uwielbiam tak zapisywane poczucie humoru.
: )

[mawo]

Wirtuozeria językowa, duża dawka humoru i ironii, po prostu świetny wiersz.

[Mchuszmer]

Witkoś, hehehe. Pamiętliwy, powiadasz, a ja ryzykant, czasem. Chociaż nie zainspirowałeś mnie do tego tekstu, dziwne, nie?:-P A wiesz, w sumie to wskakiwanie za wódką, gdy inni myślą, że to tajfun uczuć, można całkiem sensownie odnieść do części wiersza, heh. Dzięki.


Ewa, super, że coś dopisałaś:-) Oba odczyty są mi bliskie i satysfakcjonujące, choć oczywiście na pierwszym miejscu (+auto)ironia, ale tę czytałaś i nie znając autora. Heh, tak, organiczność i nie. Co do trendu, też, w końcu współczynnik asymetrii to pojęcie ze statystyki:-P.

Wołanie o autentyczność.
Taką bardziej do strawienia jak np. w Pasterce.

A pewnie, nie ma co kryć:-) W końcu każdy styl i epoka mają swoje patosy i ucierki. Chociaż wiadomo, że ten złoty środek dla każdego okaże się być gdzie indziej. Dzięki :-)


Małgosiu, dziękuję za słowo - no, bardzo miło :-).

[tetu]

No tak wszystkim rządzi fizyka
Bardzo oryginalny tekst. Autoironiczny.
Podoba się

"pofałdowana kunegunda"

[Mchuszmer]

Chyba, prawie tak, a i wszystko ponoć jest rodzajem piękna, choć Kunegundę, jak i real podmiot być może na siłę by wygładzał:-)
Dziękuję za słowo, Tetu!

[tabakiera]

Komentowałam ten wiersz, muszę poszukać parodii i wstawię, starczy za powtórny wpis.