Wewnętrzna pustka

[NathirPasza]

po znanych korytarzach
roznoszę dźwięk pustki
mam niewdzięczne zadanie
wypełnić nią cały dom

cisza ostra i chropowata
zdziera tynk do gołej skóry

w prawej kieszeni łagodny dym
w lewej roztwór ognia
po zmieszaniu uzyskam kolor
powrotu

pod kurtką przeczucie
że ktoś idzie w moje ślady
pocą mi się dłonie
wilgotnieje kurwa w ustach

jeszcze tylko kanister gniewu
wyjmę z plecaka

[czochrata]

brawo

[NathirPasza]

Dzięki

[Alek Osiński]

wilgotnieje kurwa w ustach

to jest zajebiste

jeszcze tylko kanister gniewu
wyjmę z plecaka

czyli sfajczyć wszystko?

[Gloinnen]

po znanych korytarzach
roznoszę dźwięk pustki
mam niewdzięczne zadanie
wypełnić nią cały dom

"roznoszę pustkę w dźwięku" - taka moja nieśmiała sugestia, wtedy obraz stanie się bardziej precyzyjny i chyba ciekawszy, ale nie musisz oczywiście się ze mną zgodzić.

cisza ostra i chropowata
zdziera tynk do gołej skóry

Zostawiłabym "chropowata cisza"... Według mnie nadmiar określeń nie służy dobremu obrazowaniu.

w prawej kieszeni łagodny dym
w lewej roztwór ognia
po zmieszaniu uzyskam kolor
powrotu

"po zmieszaniu kolorów uzyskam
powrót" - metafora oparta na tym samym znaczeniu (chyba), a można bez tych nieszczęsnych dopełniaczy (których, jak wiesz nie od dziś, bardzo nie lubię).

pod kurtką przeczucie
że ktoś idzie w moje ślady
pocą mi się dłonie
wilgotnieje kurwa w ustach

To, w mojej opinii, jest bardzo dobre.

jeszcze tylko kanister gniewu
wyjmę z plecaka

"kanister pełen gniewu", albo "gniew w kanistrze" - też można to jakoś rozpisać.

Ogólnie ciekawy wiersz. Podoba mi się jego mroczny klimat, wewnętrzny niepokój...

Ale proponuję jeszcze pomyśleć nad retuszami, choć niczego nie narzucam.

Pozdrawiam,


Glo.

[Hariharahani]

po znanych korytarzach
roznoszę dźwięk pustki
mam niewdzięczne zadanie
wypełnić nią cały dom

Te podkreślone czytają się na głos bardzo niewygodnie.

cisza ostra i chropowata
zdziera tynk do gołej skóry

Absolutnie nie wyrzucałabym żadnego z dwóch określeń, ale zmieniłabym #i# na coś mniej dosłownego.

w prawej kieszeni łagodny dym
w lewej roztwór ognia
po zmieszaniu uzyskam kolor
powrotu

Dlaczego nie zastosować innego określenia chemicznego, np. zasadowy dym, to akurat jest głupie, ale o tej porze nie przychodzi mi nic innego do głowy.

Dla całości - piweczko stawiam - niepalne!

Szkoda, że dopełniacze są ¤niedobre¤ - ja je lubię.

[NathirPasza]

al z krainy os

Dzięki al

Ogólnie ciekawy wiersz. Podoba mi się jego mroczny klimat, wewnętrzny niepokój...

Dzięki

Szkoda, że dopełniacze są ¤niedobre¤ - ja je lubię.

Też tego nie rozumiem. Tak samo jak rymów, których nie słychać... Widać my malutcy nie pojmujemy wielu prawd oczywistych

Dzięki za komentarz

Pozdrawiam
NP

[Nilmo]

Ja nie mam zastrzeżeń. Wymowne, a metafory naturalne, co lubię. Dziękuję.

[NathirPasza]

Dzięki Nilmo

Pozdrawiam

[Gajka]

po znanych korytarzach
roznoszę dźwięk pustki
mam niewdzięczne zadanie
wypełnić nią cały dom

cisza ostra i chropowata
zdziera tynk do gołej skóry

w prawej kieszeni łagodny dym
w lewej roztwór ognia
po zmieszaniu uzyskam kolor
powrotu

pod kurtką przeczucie
że ktoś idzie w moje ślady
pocą mi się dłonie
wilgotnieje kurwa w ustach

jeszcze tylko kanister gniewu
wyjmę z plecaka



metafory dopełniaczowe !