niewiele

[tojatwoja]

by uchylić obluzowaną sztachetę
przez którą Marta nawołuje siostrę
zadumaną w ogródku

włożyć palec w rany świata
aby wybrzmialy echem rozsadzanej skały
zamiast niemo spocząć na dnie

wkluć się do wieczności
polegującej w załamaniach
arterii naczyń

Mario

Mario
mnie również do twarzy w cyklamenach

.................................
Starsza wersja:

by uchylić obluzowaną sztachetę
przez którą Marta nawołuje siostrę
zadumaną w ogródku

by włożyć palec w rany świata
aby wybrzmiały echem rozsadzanej skały
zamiast niemo spocząć na dnie

by wkłuć się do wieczności
polegującej tu i tam w załamaniach
arterii naczyń

Mario

Mario
mnie również do twarzy w cyklamenach

[eka]

Nowotestamentowe postaci i ich symbolika.
Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona.
(Ewangelia Łukasza)

Niewiele by obrać najlepszą cząstkę: uchylić sztachetę, włożyć palec w rany świata, wkłuć się do wieczności.

Piękny wiersz, od prologu po finał.

[tojatwoja]

Witaj Ewo,
dziekuje najserdeczniej za wnikliwe i wrazliwe czytanie. Bardzo sie ciesze, jezeli sie podoba. Przepraszam, zgubilam polskie znaki.

[em_]

Podpisuję się pod Ewą,
piękny

[witka]

Dostrzegłaś coś istotnego w tym świecie, ważnego, wielkiego, dającego nadzieję.
Jego stygmatyzm i to po sąsiedzku.

[tojatwoja]

Dzięki Em, wielkie dzięki

Witko, tylko przeczuwam. Czasem tylko chcę wierzyć w jakiś sens.

A nie usunąć tej anafory "by"? W sensie zostawić jedynie w pierwszej strofie.

Dodano -- 31 mar 2017, 14:31 --

Może taka wersja uboższa:

by uchylić obluzowaną sztachetę
przez którą Marta nawołuje siostrę
zadumaną w ogródku

włożyć palec w rany świata
aby wybrzmiały echem
rozsadzanej skały

wkłuć się do wieczności
polegującej w załamaniach
arterii naczyń

Mario
mnie również do twarzy w cyklamenach

Proszę o radę.

[tetu]

Zgadzam się z dziewczynami. Piękny wiersz.
Twoja uboższa wersja autorko wcale nie jest zła Pozbyłaś się nadmiaru spójników i tego "tam i tu" oraz jednego "Mario" Moim zdaniem to dobra propozycja, ale wers z drugiej strofy raczej bym zostawiła "zamiast niemo spocząć na dnie" tworzy przerzutnię do następnej, przez co zachowuje fajną płynność. Chyba, że zamysł autora był ciut inny i za bardzo mącę:)

[jaguar]

Witaj, tojatwoja. Genearlnie wiersz mi się podoba, mam tylko jedną uwagę. Zaczynasz wiersz: "by" zaczynając myśl tytułem. To taka ostatnio nagminna moda, która mnie nie urzeka. Ale to ja. Poza tym, piękny wiersz.

[tojatwoja]

Witaj jaguar,
Mnie nawet pochlebia takie bycie na czasie, choć z drugiej strony szkoda, bo myślałam, że jestem bardzo oryginalna . Nie miałam świadomości tego trendu, ale zostawię to tak jak jest, tym razem, wystrzegajac się powtórki w przyszłości.

Tetu,
Dzieki za opinię, wprowadzilam zmiany. Te zapowiadane i całkiem nieoczekiwane. Poniosło mnie. Nie wiem czy nie ze stratą dla jasności tekstu.

[eka]

niewiele

by uchylić obluzowaną sztachetę
przez którą Marta nawołuje siostrę
zadumaną w ogródku

włożyć palec w rany świata
aby wybrzmiały echem rozsadzanej skały
zamiast niemo spocząć na dnie

wkłuć się do wieczności
polegującej tu i tam w załamaniach
arterii naczyń

Mario

Mario
mnie również do twarzy w cyklamenach

----------------------
Ja proszę tak.
: )