Amor caecus (2)

[Gloinnen]

Hari, wiersz specjalnie został tak ułożony, w ramach eksperymentu z formą, po części po to, żeby trochę zaskoczyć, a trochę celem pokazania nieszablonowości rozwiązań wersyfikacyjnych.

Dzięki za czytanie (na głos)

Pozdrawiam,


Glo.

[Hariharahani]

Ja myślę, że nie przez przypadek.
I wlaśnie za to cię lubię.

[Arti]

podzielam zdanie Roberta, motto nad każdym utworem to przesada
przy zbiorze 30 wierszy masz w bonusie coś koło 10 nie swoich
co za dużo to nie zdrowo
i choć sam często używam cytatów, staram się to jakoś wyważyć
(wyjątkiem cykl autopsja, tam konsekwentnie
każdy utwór poprzedzam mottem)

właściwie to pozbyłbym się albo cytatu albo łacińskiego tytułu
tym razem wybrałbym tytuł pozbywając się motta
szkoda by wychodziło ono na pierwszy plan w zderzeniu w krótkim
i całkiem niezłym wierszem.

[skaranie boskie]

* Motto może też odpowiednio zmotywować lub ukierunkować odbiorcę, np. poprzez podniesienie prestiżu utworu metodą powołania się na cytat jakiegoś autorytetu.

Ja tam wolę, gdy Autor nie próbuje budować sobie sztucznego prestiżu, używając słów stworzonych przez tzw. Autorytet, dbając raczej o rzeczywisty prestiż wynikający z jakości jego utworu/ów.

Motto może być rodzajem myśli przewodniej, na którą autor powołuje się w swojej pracy. Myśl ta może odnosić się bezpośrednio do treści utworu, lub też ogólniej - do jego tematyki lub prezentowanych idei. Wybór motta potwierdza więc tutaj stanowisko i poglądy autora, a może także określać jego przynależność do określonego wzorca kulturowego.

Czyli Autor zdaje sobie sprawę, że pisze gniota, którego prawdopodobnie nikt nie zrozumie i dokłada do niego motto, co jest przemyceniem instrukcji obsługi.
Rozumiem jeszcze użycie krótkiego, motta w szczególnych przypadkach, kiedy utwór rzeczywiście poświęcamy jakiejś wyjątkowej sprawie, dokładnie tym mottem zainspirowanej, bądź z niego wynikającej. Ty jednak robisz to nagminnie, co każe mi się domyślać, że każdy twój wiersz to szczególny przypadek. Możliwe, że tak jest, a ja zamiast korzystać z dobrodziejstwa załączonej instrukcji - wybrzydzam.

Małpy tak mają

[Mirek]

Glo rzeknę ... fajnie się czytało i jeszcze fragment wiersza Heśki ... miodzio

[Gloinnen]

Dziękuję wszystkim za czytanie i komentarze.

W kwestii motta jednak trochę się będę upierać. Bynajmniej nie używam tych cytatów po to, aby podnieść wątpliwą wartość mojego tekstu. Raczej nie oceniam w ten sposób swoich wierszy (mnie jest trudno wyrokować, czy to gnioty, czy arcydzieła). Bardziej chodzi mi o wprowadzenie w tematykę, wzbudzenie pewnego nastroju, zilustrowanie mojej myśli, uzupełnienie jej.
W jednej z dyskusji na forum objaśniałam, czym jest intertekstualność - rodzajem dialogu, jaki toczą ze sobą dzieła literackie. Chętnie wykorzystuję ten mechanizm. Choć może zbyt często, albo nie zawsze właściwie. Sprawa do przemyślenia.

W powyższym wierszu chyba jednak faktycznie, cytat jest zbyt długi i być może przytłacza wiersz.

Mirku, miło Cię spotkać pod wierszami po długim niewidzeniu się

Pozdróweczka,



Glo.

[Mirek]

Mirku, miło Cię spotkać pod wierszami po długim niewidzeniu się

bo ... zima

[atoja]

dla Hari.....

lecz najbardziej dla Glo

[Gloinnen]

Mirku,

Hu! Hu! Ha! Nasza zima zła!
A my jej się nie boimy,
Dalej śnieżkiem w plecy zimy,
Niech pamiątkę ma!



A w ogóle to proponuję grzańca, o!

Atoja, dziękuję

Glo.