rodzina-epitafium

[witka]

zawsze o tej porze roku

słońce przesypuje smak owoców przepędza nas
przelewa w kielichy kwiatów kobiety

Bóg zaczyna podbierać od drogi i miedzy
powrósłami wiąże koniec z końcem

wyłuskanych z cienia przewiewa wiatr

[eka]

Tytuł naprowadza.
Pora roku, podczas której odchodzili najbliżsi i czas, kiedy się o tym myśli.
Delikatna liryka i poruszająca jednocześnie.