Z okazji ślubu

[Gruszka]

aż po kres antocyjanów

a ja ci drżeć przysięgam
aż po późną jesień,
przeczuwać każdym nerwem
kiedy się kołyszesz.

ty przysięgnij wierność
po zmierzch chloroplastów
i razem się zezłoćmy
pod zwieńczeniem lasu.

ukołysz, ukołyszę.
na znak, dajmy drżeniom,
rysunek na powierzchniach
w grze świateł i cieni.

szept wiatru powie światu,
że para dozgonna
na oto tej gałęzi
nie zna wiarołomstwa.


a kiedy mróz nas zetnie
i strąci, niech cud
spoczynku blaszka w blaszkę,
uczyni nasz buk.

[skaranie boskie]

Chciałoby się dopisać ciąg dalszy, ale nie wiem, czy kpić tu wypada.
Takie poważne i wzniosłe treści nam przekazujesz, że normalnie wymiękam.

[eka]

Pięknie, mądrze, a przede wszystkim - wzruszająco wybrzmiewa ten wiersz, Elu.

[Stella]

Przecudne! Grusiu, zaniedbałam Cię trochę, ale nadrobię.

[tabakiera]

Troszkę sentymentalne, ale taka okazja.
W przedostatniej strofie gubię rytm, a 'dozgonna' i "wiarołomstwa" to już naprawdę mocno przebrzmiałe słowa.
Para na gałęzi troszkę wisielcowato brzmi. Może siedzą na gałęzi i nie będą jej podcinać? Oby.

Jako całość - na tak.
Choć marudzę nad tą jedną strofą.

[Mchuszmer]

Gruszko, wybacz szczerość, ale mimo, że treść urocza, to wykonanie w moim odczuciu dużo pozostawia do życzenia (choć życzyć, to ja sobie mogę różnych rzeczy, a autor niech może swoje;-).
Rozumiem, że kontrasty zamierzone, mające podkreślać treść, ale dla mnie wyszły nienaturalnie, wymuszenie zamiast oryginalnie - mówię o wyrazach "antocyjanów", "chloroplastów", zderzonych na zbyt prostej zasadzie ze słowami typu zmierzch czy kres, "z widocznymi szwami", samotnie wybijającymi się z prostego tekstu.
Mnie również wybiły dozgonna, wiarołomstwa, czuję przerysowanie laurki, natomiast język całości podoba mi się, zwłaszcza ostatnia strofa.

Rytm, jak kto woli, jest zmienny i ja tam czytam go bez wrażenia fałszu,
a jednak taki akurat rytm dłuższych i krótszych wersów w 1., 2. i 4. strofie wybrzmiewa mi dość topornie, płasko.
Mógłbym założyć, że to styl okolicznościowej kartki, jednak reszta wiersza brzmi ciekawiej.
Zwłaszcza 4. cząstka nie komponuje mi się z poprzednią, zaniża jej poziom i szarpie sporą zmianą.
kołyszesz-ukołyszę - podoba mi się ten odległy rym,
ale samo "kołyszesz" zostawia mnie na końcu pierwszej strofy bez wiążącego współbrzmienia (mimo rymu w tej strofie, ale mniej ją wiążącego).

Trudno na głos przeczytać "zmierzch chloroplastów".
"na oto tej" - nie, żebym widział tu błąd, ale dla mnie niezgrabne i odczuwam wymuszenie dla rytmu.
"na znak, dajmy drżeniom, /rysunek" - dziwna interpunkcja, trudno dookreślić intencje. A może dany drżeniom?
Zbędny przecinek w przedostatnim wersie.

Tyle mojego ględzenia, w każdym razie, przyjemna treść zatrzymała, to i ono się znalazło. Pozdrawiam serdecznie

[eka]

Nietypowy utwór okolicznościowy i dlatego ujmuje. Stricte biologiczne terminy bardzo ożywiają liryczne przesłanie, zatrzymują wzrok, uruchamiają wyobraźnię. Właśnie dzięki nim zobaczyłam 'bardziej' związek (chyba już niemłodych ludzi, prawda?) w parze dwóch drżących liści na gałęzi.
Odniesienie do drzewa rodowego z okazji ślubu - jak najbardziej tu na miejscu. Ujmuje obraz wspólnego zezłocenia się pod zwieńczeniem lasu, a wierność aż do końca, blaszka w blaszkę bardzo wzrusza.
Zamiast klasycznej ślubnej rymowanki - ciekawy pomysł i odwaga przeplecenia wiarołomstwa z antocyjanami, a także fajne żywienie się światłem... mnie się podoba. Tradycja w nowoczesnym ujęciu.

-------------------------

Trudno na głos przeczytać "zmierzch chloroplastów".

dach chlewu, grzech Henryka, Lech chędożył, krach chamstwa, zuch chytry, pech chodził, mech charczał...

Czyli przesada : )

[Mchuszmer]

"mech charczał" - brawo, heh,
aczkolwiek Twoje przykłady są gładsze, bo nie mają rz przed pierwszym ch, jak w cytowanym. Ale nie przejmować się, ja nie jestem mistrz wymowy, to muszę przy nim pauzować.

[eka]

Trudno na głos przeczytać "zmierzch chloroplastów".

Trzeba było pogrubić również rz : )

Nie, no masz rację, Szmerze.

[Mchuszmer]

No prawda, źle zaznaczyłem, więc teraz wygląda, jakby mi się trafił argument po czasie, heh, ale to u mnie nic, bo niedawno komuś skrytykowałem wersy, przypisując im nie te numery:-P.