Rondo o megierze

[Gloinnen]

Spieprzaj, megiero, nie gadam z tobą!
Dość już mam wszystkich nędznych zagrywek.
Daj wreszcie spokój, pozwól odpocząć.
Spieprzaj megiero!

Długo pod sercem gorycz nosiłem
jak wrzód na dupie; lecz z każdą nocą
rósł wstręt. A teraz sczeźnij w niebycie!
Spieprzaj megiero!

Kulą u nogi i w gardle ością
byłaś mi zawsze, kiedy łapczywie
chciałaś osaczyć żądzą żałosną.
Spieprzaj megiero!

Lecz miłość z sideł zawsze się wymknie,
zaprzeczy lepkim od cukru słowom,
że sielsko, słodko popłyną chwile.
Spieprzaj megiero!

____________________
Glo.

[Miladora]

Wiem, że to rondo, ale jakoś nie przekonuje mnie ten wiersz, Gloneczku.
Mimo że sprawnie napisany. Chociaż rozumiem taką "zajadłość".
Pewnie to nie mój klimat.
A może ta forma lepiej się sprawdza w liryce?

Dobrego

[Gloinnen]

Próba połączenia klasycznej formy z niekoniecznie sielskim anielskim nastrojem.

Dzięki

[Miladora]

Próba połączenia klasycznej formy z niekoniecznie sielskim anielskim nastrojem.

Wiem.
I nie mam nic przeciwko eksperymentom.
Możliwe, że zabrakło mi tutaj takiego lekkiego przymrużenia oka.

[Leon Gutner]

I chyba zrobi dobrze jak adresat spieprzy bo bardziej lirycznie chyba już nie można o to postulować .
Rzekłbym - taktowny wiersz .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

ja lubie takie eksperymenty - "awangardowa" treść w dostojnej, klasycznej formie...


Pozdrawiam ciepło, Glo...
Ewa

[e_14scie]

coraz intensywniej mnie szokujesz

i nie wiem, co to za megiera i czemu ma spieprzać

[skaranie boskie]

Rzeczywiście taktowny ten wiersz.
O dziwo, przekazałaś nieprzyjemne emocje bez nadmiaru wulgaryzmów.
Czyżbyś zaczynała porządnieć?

No bo chyba nie pożądnieć?

[Gloinnen]

Mila, w zasadzie więcej w tym wierszu rozgoryczenia, niż przymrużenia oka. Tak wcześniej czy później wygląda, gdy ludzie są ze sobą "na siłę"...

Leo, dzięki. W wierszu wprawdzie jest adresatKA, ale i tak niech spieprza!

Ewa, dziękuję i dołączam serdeczności.

e_14scie, ten utwór chyba nie jest jakoś wybitnie szokujący.
A megiera? Chyba każdy zna jakąś, nie?

Skaranie,

Czyżbyś zaczynała porządnieć?

Ależ skąd! Jam przecież megiera, jakbyś nie wiedział!

Pozdrawiam wszystkich,



Glo.