skałkowanie

[witka]

to różnica między hodowlą
zasysania przez szyb windy
a bezstresowym chowem
zdobywaniem kolejnych zaufań

w ogonie za odpadającymi od życzeń
Hańdzia z liną poręczową
podchodzące kipu
dla liczących do dziesięciu

[Lucile]

Podoba mi się Twoje poczucie humoru – ta uwaga w zasadzie odnosi się do poprzednio skomentowanego przeze mnie wiersza, ale i tu go dostrzegam, pomimo że ten (przynajmniej dla mnie) ma więcej oraz znacznie głębszych warstw.
Wprawdzie już go skomentowałam gdzie indziej, ale napiszę i tu.
Wbrew tytułowi – to nie jest wiersz o wspinaczce, tej skałkowej, a raczej o wchodzeniu w głąb, ziemi i siebie.
Tak to widzę:
Bieda szyb, nad nim z troską pochylona, niemłoda już Hańdzia, obdarzona ogromnym zaufaniem, żona górnika, którego życie zależy od mocy miłości węzłów zawiązanych na linie poręczowej - biedaszybowego kipu.

Pozdrawiam
L

[witka]

Niektóre frazy czytasz lepiej od mojego zamysłu.
Właśnie zdobyłem sztandar jak Zagłoba.
Pięknie dzięki.