Letarg

[Leon Gutner]

Gdy się zjawisz to kim będziesz
z jakich się wydarzysz przyczyn
spijesz słodycz przed zniknięciem
i zostawisz mnie tu
z niczym
 
szepnij chociaż gdzie dziś sypiasz
wezmę z tego to co moje
niech przeklęty czas pryncypał
zdejmie ciężki stos
urojeń
 
jeszcze pewnie mnie zaskoczysz
noc się kurczy lecz gdy wpadniesz
ja zacisnę mocno oczy
wiem że przecież będzie
ładnie
 
i zleć mi dowolny koniec
nie chce żadnej konkurencji
bo nie po to ciągle płonę
żeby znów za tobą
tęsknić
 
kiedy jednak kogoś poznasz
zmierzysz lata moją skargą
głaszcz go  jeśli zechce zostać
mnie łagodnie pieść
w letargu

[tabakiera]

Cóż, nie jest to wiersz o powalającej treści, jednak ma swój urok i lekkość.

"głaszcz go jeśli zechce zostać" - po "go" niechcący zrobiły się dwie spacje.

[Leon Gutner]

Dziękuję Tabakiero za urok i lekkość .

Z uszanowaniem L.G.

[EdwardSkwarcan]

w stylu Leo czyli ładnie
lekkie zgrabniutkie pisanie

[Leon Gutner]

Lekko i zgrabniutko dziękuję Edowi też z kufelkiem

Ukłony L.G.

[bartosia]

Podoba się. Wdzięczny w treści i prostcie przekazu.

[Leon Gutner]

Dziękuję Bartosiu .

Z uszanowaniem L.G.

[Stella]

Mnie się również podoba. Jest coś ujmującego w Twoim przekazie. Odczytuję dwojako, choć wolę (mimo smutku i wyrzutów peela) wersję dla kochanki.

[tetu]

Piękna, zwiewna liryka. Śliczniutko. Bardzo lubię takie klimaty.

[Leon Gutner]

Stell, Tet - Było miło Leonowi was gościć w Letargu .

Z podziękowaniem L.G.