przedwcześnie poruszyłam ziemię

[tetu]

tliło się
potem żar wnikał coraz głębiej
trudno było nie sparzyć palców

nabrzmiałe chmury studziły powietrze
wtedy rzeki wpadały na siebie i było
jak w biegu

gwałtownie

ścieraliśmy brzegi
sięgając miejsc w których wiatr
zrywał ostatnie więzi przesuwał granice

[tabakiera]

Bardzo staranny, ładnie zwersyfikowany wiersz.
Bardzo ukryty, niedokładny w zapisie rym: rzeki, brzegi wybrzmiewa przy głośnej recytacji.

Odbieram jako erotyk, ale jest tu możliwość kilku interpretacji.

[Stella]

Ja także czytam jako zawoalowany erotyk, ale jest też drugie dno. Czy ja już mówiłam, że chętnie biegnę do Twoich wierszy?

Świetny.

[eka]

Od wewnętrznego żaru - owo poruszenie ziemi, czy od zderzenia masy napierających wód?
Przedwcześnie... czyli to coś wymknęło się spod kontroli i potop.
Ten wiersz można czytać jak erotyk albo klęskę relacji - żar nienawiści, łzy, burza, tsunami - zerwanie więzi.
Ciekawy i dobry wiersz, Tetu.

[tetu]

Bardzo Wam dziękuję dziewczyny i życzę Wesołych Świąt

[tojatwoja]

Moim zdaniem byłby erotyk, ale tytuł mało się wiąże. "Przedwcześnie poruszyłam ziemię". Mam mnóstwo skojarzeń, poruszyć można temat w rozmowie, przedwczesny poród, ziemia usuwa się spod nóg, albo przysypuje ciało. Treść huczy gwałtownymi emocjami właściwie już nie nawiązując do źródła. Ciekawy zabieg, poruszający wiersz.

[Ava]

jak w biegu* czytam bez tego zwrotu.

zrywać ostatnie więzi* czyli rozstanie?
przesuwać granice* czyli dążyć dalej i dalej...
Przyznam, że jestem w kropce
Pozdrawiam swiątecznie.

[tetu]

Mam mnóstwo skojarzeń, poruszyć można temat w rozmowie, przedwczesny poród, ziemia usuwa się spod nóg, albo przysypuje ciało.

no właśnie:)
Aniu dzięki za Twoje rozważania, miło Cie gościć

Ava w kropce? nie wierzę
Kobieta zmienną jest, przeca* pozdrawiam Cię