Hodegetria

[Ewa Włodek]

Gdy tak pochyla głowę w nieustannej trosce
a oczy - widząc ciebie - patrzą w nieskończoność,
uśmiechem koi rozpacz i spokój przyrzeka.

W każdej chwili się pod jej obronę uciekasz,
i wszystko, co cię boli, powierzasz jej dłoniom,
bo choć wiesz, że są ludzkie, to czujesz, że boskie.

[Nicol]

Alle fajne

Zresztą czyż to nie zwyciestwo
Stworzyc na swe podobieństwo
Potem zaś domysły zbierać
Że podobny jak cholera

[Leon Gutner]

Alle fajne

Jak to u Ewy - krótkie fajne i do rzeczy .
Nie gniewaj się ale Leo czuje lekki spadek formy w miniaturkach .
Leciutki - doprawdy .

Z przyjemnością L.G.

[Ewa Włodek]

och, Nicol, chyba zwycięstwo...




zauważyłeś, Leonie? Ja też to czuję...Może się poprawi jeszcze...



Bardzo, bardzo dziękuję moim Najmilszym Gościom, że zechcieliście wstąpić, podarować wierszykowi czas i powiedziec serdeczne słowo...Wszystkiego najmilszego, z ciepłem i uśmiechem...
Ewa

[e_14scie]

ładnie Ewo i ciekawa konstrukcja

[Miladora]

No to myślę, Ewuńka, że dojrzałaś do sonetu.
Albo villanelli.

Nie zamykaj się zbyt długo w obrębie jednej formy - próbuj różnych.
Bo tę masz już dopracowaną.

Aha - tak mi się pomyślało, że gdybyś zrobiła małą zmianę w pierwszym wersie, to w ostatnim pozbyłabyś się podwójnego "że".
Brulion:
- Gdy tak pochyla głowę z nieustanną troską
bo choć wiesz, że są ludzkie, to czujesz ich boskość.

Buziaki

[Ewa Włodek]

ooo, Ewo, jakże się cieszę, że Ci się spodobał...


do sonetu, powiadasz, Mila? Próbowałam już form sonetopodobnych, i innych - też, więc może cos zamieszczę?


A Twoja propozycja poprawki - bardzo, bardzo dzięki, skorzystam, jeśli pozwolisz?



Przepięknie, moje Najmilsze Panie, dziękuję Wam za odwiedziny i tyle dobrego o wierszyku. I na ten mróz ciepło w hurtowych ilościach posyłam do Was...
Ewa

[Miladora]

jeśli pozwolisz?

Chyba żartujesz. Bierz, jeżeli pasuje - po to są.

[Ewa Włodek]

dzięki, Mila, to biorę, jak swoje...


I ciepełko, ciepełko posyłam...