Dotykiem ...

[Gajka]

nocą
bezszelestnie
otwierasz dłońmi
spłoszoną dotykiem
frywolną jak sen

płonie myśl
rozebrana z obłoków
zadrżał horyzont
przebarwiasz
zmierzch i chwilę

biegniemy
purpurową aleją
by w huraganie
rozgrzeszyć
ostatnie drzewo

25.07.2011 GS

[Gloinnen]

Wiersz według mnie jest ciekawy, z lekką nutką erotyki zwłaszcza końcówka spodobała mi się. Od łagodnego dotykania przechodzisz do huraganu, napięcie narasta...
Pozbyłabym się tylko z tekstu kilku sformułowań z gatunku passe partout, które sprawiają, że niektóre ustępy stają się wtórne.

nocą
bezszelestnie
otwierasz dłońmi
spłoszoną dotykiem
frywolną
jak wielobarwny motyl

płonie naga myśl
rozebrana z obłoków
zadrżał horyzont
przebarwiasz
zmierzch sen
i chwilę

biegniemy
do utraty tchu
purpurową aleją
by w huraganie
rozgrzeszyć
ostatnie drzewo

"nocą
bezszelestnie
otwierasz dłońmi
frywolną
jak wielobarwny motyl ---> "spłoszoną dotykiem" - usunęłabym, natomiast "spłoszona dotykiem" mogłoby być dobrym tytułem.
Ponieważ masz potem "przebarwiasz" - tutaj pomyślałabym, jak inaczej opisać tego motyla.

płonie myśl
rozebrana z obłoków ---> skoro "rozebrana" (z obłoków) - usunęłabym "naga", aby uniknąć tautologii.
zadrżał horyzont
przebarwiasz
zmierzch sen
i chwilę

biegniemy ---> "do utraty tchu" - banalne, ja bym się tego pozbyła.
purpurową aleją
by w huraganie
rozgrzeszyć
ostatnie drzewo"

Pozdrawiam,


Glo.

[Nilmo]

Mi niestety wiersz się nie podoba. Zbyt wiele tu oklepanych obłoczków, motylków, horyzontów...Uczucie lekkości można oddać naprawdę na wiele innych sposobów niż motylek.
W ten sposób z bardzo pozytywnego uczucia robi się wytarty banał. Z szacunku dla tegoż uczucia choćby, postarał bym się jednak o oryginalność, aby coś go wyróżniało i czyniło wyjątkowym. Dziękuję.

[Marcin Sztelak]

Dla mnie także tekst banalny, ocierający się o sztambuch pensjonarki - motylki, obłoczki.
Nie dla mnie tym razem.
Pozdrawiam.

[Gajka]

Dzięki
Glo ,Nilmo i Marcin - cenię krytykę - muszę stoczyć walkę z mózgiem może coś wymyśli sensownego to zmienię


Dzięki wielkie

[Alek Osiński]

w huraganie
rozgrzeszyć
ostatnie drzewo

mi się spodobała ta puenta
oryginalna jest

to co wcześniej faktycznie do przemyślenia
poprawienia, rozwinięcia się zdaje

Pozdrawiam

[czochrata]

szkoda oryginalnej puenty...pozdrawiam

[Qń Który Pisze]

Ha, ładnie wyszło i pewne przyspieszenie w końcówce dodało ździebko emocji...
Ha, żeby tak móc zobaczyć płonącą, nagą myśl, rozebraną z chmurek... ok, może być w stringach, byle nie czarnych
I nie wiadomo, czy dendrologia zagrożona, czy... serduszko?

[Aldona Latosik]

dla mnie jest ok. pozdrawiam