Kradzież - twoim zdaniem?

[skaranie boskie]

Właściwie powinienem na to odpowiedzieć, jak następuje:
Niniejszym ogłaszam, że skaranie boskie zostaje natychmiast usunięte z Ósmego piętra, albowiem w niemal każdym swoim wierszu, działając w warunkach recydywy, dopuszcza się kradzieży rytmu, bądź elementów składni z utworów znanych poetów okresu romantyzmu.

Zanim jednak to zdanie ogłoszę na serio, zapytam Eki, czy się z nim zgadza i dlaczego.

[alchemik]

Och, w takim razie popełniłem chamski plagiat w moim wierszu o o molestowaniu i pedofilii ojcowskiej - mydła smak
http://www.osme-pietro.pl/post163246.html#p163246.
Otóż, aż do dziś nie przyznałem się, że część rytmu i melodii podebrałem, ukradłem mojemu ulubionemu zespołowi Maanam i ukochanej wokalistce Oldze Korze Jackowskiej z piosenki Lipstick on the Glass
https://www.youtube.com/watch?v=nehJ2p330VE

Teraz to dopiero jestem podpadnięty.

[eka]

Właściwie powinienem na to odpowiedzieć, jak następuje:
Niniejszym ogłaszam, że skaranie boskie zostaje natychmiast usunięte z Ósmego piętra, albowiem w niemal każdym swoim wierszu, działając w warunkach recydywy, dopuszcza się kradzieży rytmu, bądź elementów składni z utworów znanych poetów okresu romantyzmu.

Zanim jednak to zdanie ogłoszę na serio, zapytam Eki, czy się z nim zgadza i dlaczego.

Czysta erystyka, nad którą nie ma co dyskutować, Skaranie.
Rytmizacja wykorzystująca różne tradycyjne zestawienia stóp akcentowanych i nie lub dajmy na to znane układy rymów, tudzież składnię typu apostrofa, inwokacja, bądź związane ze składnią anafory czy epifory, etc. etc. - czyli znane powszechnie techniki warsztatowe w pisaniu nijak się mają do kopiowania np. rytmu wiersza wolnego czy składni prozy.
Zatem nie rozśmieszaj mnie i innych, proszę.
----------------------------------------------------------------------------
Czyli wg Ciebie mogę spokojnie tekst z pierwszego mojego wpisu w tym wątku opublikować w Okruchach prozatorskich bez podania inspiracji, chociaż wykorzystałam rytm początku i kilka identycznych wyrazów?

[eka]

Och, w takim razie popełniłem chamski plagiat w moim wierszu o o molestowaniu i pedofilii ojcowskiej - mydła smak
http://www.osme-pietro.pl/post163246.html#p163246.
Otóż, aż do dziś nie przyznałem się, że część rytmu i melodii podebrałem, ukradłem mojemu ulubionemu zespołowi Maanam i ukochanej wokalistce Oldze Korze Jackowskiej z piosenki Lipstick on the Glass
https://www.youtube.com/watch?v=nehJ2p330VE

Teraz to dopiero jestem podpadnięty.

A Ty dalej nie rozumiesz czym jest plagiat a czym inspiracja, a czym jeszcze innym delikatnie mówiąc pożyczka.
No cóż...

[lczerwosz]

Mówi się, że lepiej zjadać, niż być zjadanym. W przypadku własności intelektualnej lepiej być podglądanym, niż podglądać, lepiej dawać komuś inspirację, niż żerować. Ale czasem naśladowcy daleko prześcigają pierwowzór.

[skaranie boskie]

znane powszechnie techniki warsztatowe w pisaniu nijak się mają do kopiowania np. rytmu wiersza wolnego czy składni prozy.

No tak. Mickiewicz winien, bo nie napisał nic wolnym wierszem. Nie miałem czego skopiować. Słuszna uwaga, Eko. Odetchnąłem z ulgą, mogę pozostać na portalu. A tego wierszokletę, co to tylko rymowanymi frazami się jąkał, wyp***ę na zbity pysk. Niech sobie pisze swoje Pany Tadeusze na innych forach, o!

Ale czasem naśladowcy daleko prześcigają pierwowzór.

Aż tak mi dobrze to naśladownictwo wychodzi? Dziękuję, Leszku.

[alchemik]

A Ty dalej nie rozumiesz czym jest plagiat a czym inspiracja, a czym jeszcze innym delikatnie mówiąc pożyczka.
No cóż...

Myślę jednak, że rozumiem.
I to bardziej niż myślisz.
Bywam sarkastyczny, zwłaszcza, kiedy dzień jest zły z powodu zewnętrznych ataków i burz emocjonalnych.
Po prostu, zdarza mi się przenosić negatywne emocje z domu na portal.
Wtedy ironia, sarkazm, lub specyficzny wisielczy humor podany w formie, która na poczucie humoru nie wskazuje.
Do odczytania jednak, jeśli już ktoś mnie trochę poznał.

[Gloinnen]

Czysta erystyka

Eko, ale Twoja prze(pod)róbka tekstu "nie" również jest czystą erystyką, ekstremalnym przejaskrawieniem. W ten sposób można każdy aspekt dyskusji doprowadzić do granic absurdu, poprzez kolejne prowokacje.

Można oczywiście zasypać stronę teorią na temat plagiatu, inspiracji, metatekstu... ale praktyka jest bezcenna. Nie wymaga znajomości definicji, niuansów prawa autorskiego, a umożliwia osobom zainteresowanym tematem swoją ocenę zakresu 'pożyczki' w tym konkretnym tekście.

Akurat, według mnie, niezbyt trafiony przykład, ponieważ został z premedytacją spreparowany w sposób przyjmujący format karykaturalny. Na tej bazie ciężko jest wysunąć jakieś sensowne wnioski.

To już wolałabym właśnie trochę tej teorii na temat inspiracji, metatekstu, intertekstu, stylizacji, itp. Niuansów prawa autorskiego również. Jeśli ktoś mógłby coś ciekawego na ten temat napisać, to byłby na pewno wartościowy komentarz.

Skądinąd po przeczytaniu nie wiadomo ilu rozmaitych wierszy (nie tylko portalowych) wiele rzeczy zostaje w głowie, a potem nie wiadomo skąd powracają, na fali weny, gdzieś i kiedyś zasłyszane lub przeczytane klimaty, obrazy. Właśnie nie konkretne frazy (bo to już byłby plagiat), ale nastrój, wizja. Metafory-artefakty.

Literatura jest ze swej natury polifoniczna, głos pojedynczego artysty jest tylko jednym z wielu głosów w dialogu. Nikt nie tworzy w oderwaniu od tego, co napisali inni, poza tym początkujący Autorzy bardzo często próbują sił najpierw naśladując innych kolegów po piórze, nie zawsze inspirując się w sposób transparentny, zazwyczaj (i częściej) robią to bezwiednie, nie kradnąc jednocześnie czyjejś własności intelektualnej.

A tak przy okazji, to przykład Skarania dotyczący jego pisania Mickiewiczem jest akurat bardzo dobry i jak najbardziej adekwatny. Nieistotne, że mamy do czynienia z poezją rymowaną, z inną epoką, itd. Przecież pod każdym wierszem Skaranie nie pisze, że to "z inspiracji Mickiewiczem". To erudycja czytelników pozwala im rozpoznać stylizację. Czy tylko dlatego dozwoloną i niepiętnowaną w żaden sposób, że Mickiewicz umarł dwa wieki temu, albo że jest wystarczająco czytelna?

Wszak koronnym argumentem eki było, że chce ona zawsze mieć czarno na białym podane, kim inspirował się autor, używając takich a nie innych słów, metafor czy odniesień. Teoretycznie, u Skarania to nie jest nigdy podane explicite.

A mamy tu do czynienia z bardzo podobnym zjawiskiem - pisania w tej samej poetyce, tym samym metrum, używania tych samych środków obrazowania poetyckiego, identycznego sposobu budowania metafor, odwoływania się do tej samej tematyki, wykorzystywania podobnych rekwizytów, ba, nawet analogicznych struktur językowych.

Taki sam przykład dobry, jak każdy inny, do wrzucenia pod dyskusję o naśladownictwie i granicach inspiracji czy też "pożyczania" sobie od innych Autorów poetyckich gadżetów. Oczywiście - o ile chcemy rozstrzygnąć problem i spojrzeć nań szerzej, a nie tylko przez pryzmat jednego przypadku, przedstawionego na dodatek w krzywym lustrze.

[lczerwosz]

A mamy tu do czynienia z bardzo podobnym zjawiskiem - pisania w tej samej poetyce, tym samym metrum, używania tych samych środków obrazowania poetyckiego, identycznego sposobu budowania metafor, odwoływania się do tej samej tematyki, wykorzystywania podobnych rekwizytów, ba, nawet analogicznych struktur językowych.

Kiedyś zastanawiałem się, czy 8 piętro ma swój charakter, szkołę. Megalomania? Ale może jest grupa portali, na których pisują przemieszczający się pomiędzy nimi ludzie, tworzą pewien typ literacki, mimo różnic. Czy to źle?

[Gloinnen]

Kiedyś zastanawiałem się, czy 8 piętro ma swój charakter, szkołę. Megalomania?

To jest możliwe.

Ale miałam na myśli fakt, że Skaranie w swoich wierszach inspiruje się Mickiewiczem. I to wyjątkowo mocno.
W myśl postawionej w tym temacie tezy, jego działalność, oczywiście przyjmując niektóre założenia Autorki wątku za obowiązujące wytyczne, nosi znamiona pożyczki własności intelektualnej, wykraczającej poza dozwolone (etycznie) granice. Tak to oboje z Robertem oceniamy...

Oczywiście, jeśli za obowiązującą wykładnię przyjmiemy wykładnię zaprezentowaną tu i teraz, roboczo w dyskusji...