uniki

[Ava]

walka ze sobą. jesteśmy samotni, a jednocześnie boimy się być z kimś. odgradzamy się murem, który czasem próbujemy rozwalić... a nuż się uda.
Bardzo dobrze się czyta, choć przejmuje smutkiem, bezsilnością, ale jest w nim też nadzieja.
Pozdrawiam

[biegnąca po fali]

Winogronowym (od biegnącej) pogardzisz?
Żart;)

A wiersz... piękny. Szczególnie puenta.

[tetu]

Mnie też się podoba. Czytam tu niemoc, bezradność peela, któremu trudno pokonać wewnętrzne bariery. Coś w rodzaju chciałabym a boję się:) Często sami budujemy mur odgradzając się od otoczenia taką twierdzą, którą faktycznie trudno zburzyć, a potem toczymy walkę z samym sobą. Paradoks, ale tak bywa. Każdy poważny wybór jest bardzo trudny, a życie jest pełne zakrętów i pułapek, ale zawsze warto próbować pokonywać własne lęki, słabości, a co za tym idzie samego siebie.
Gorzki wiersz. Bardzo emocjonalny, pozdrawiam Jerzy życząc zdrówka.

[Halmar]

Mur stoi. Słowa rzucane na wiatr.
cień rzucony o ścianę
to nie ty

No właśnie.

Trafia w serce. Zapada w pamięć.
Jeszcze nie raz tu wrócę. Dziękuję.

Masz tu muzyczny upominek w zamian za wzruszenie: https://www.youtube.com/watch?v=JIz6h90D5is