pamięć

[skaranie boskie]

Pamięć


Czasem dni są za długie
a noce za krótkie,
czas dla czoła jest pługiem
i deszcz pluszcze smutkiem.

Czasem słowa uwięzną
pomiędzy ustami -
wątłą snują się przędzą,
drwią, szydzą i kłamią.

Tylko oczy wciąż żywe
kipią głębią czerni
jakby chciały coś przyrzec,
jakby chciały zmienić…

Mokre niebo o świcie
nad losem zapłacze -
słowo kocham już dzisiaj
nie to samo znaczy.


Gądno (PL)
13 sierpień 2010

skaranie boskie

[Miladora]

Jakby mi zabrakło trochę melodyjności, Skarańku.
Ale to przez krótkie wersy i ich naprzemienność.
Trudno wtedy złapać właściwą melodykę pomimo konsekwentnej liczby zgłosek.

Ja się tak pobawiłam:

Czasem dni są za długie
czasem noce za krótkie,
czas dla czoła jest pługiem
i deszcz pluszcze ze smutkiem.

Czasem słowa uwięzną
gdzieś pomiędzy ustami -
wątłą snują się przędzą,
gdy drwią, szydzą i kłamią.

Tylko oczy wciąż żywe
kipią głębią wśród czerni
jakby chciały coś przyrzec,
jakby chciały coś zmienić…

Mokre niebo o świcie
nad losami zapłacze -
słowo kocham od dawna
nie to samo już znaczy.

W ostatniej zwrotce brakuje rymu w pierwszym i trzecim wersie, ale nie próbowałam tego zmienić.
Może się sam pobawisz, bo wiersz jest tego wart.

Dobrego

[Leon Gutner]

Jeżeli mokro i deszcz - w dodatku jeszcze pluszcze smutkiem i to wszystko od Małpy - to biorę w ciemno .

Z ukłonem L.G.

[skaranie boskie]

Jeżeli mokro i deszcz - w dodatku jeszcze pluszcze smutkiem i to wszystko od Małpy - to biorę w ciemno .

Wiele przyjemności w czytaniu życzę, choć z tym braniem w ciemno, radziłbym się zastanowić.
Tym razem nie ustrzegłem się omyłek, co nieomylne szkiełko i oko Miladory natychmiast wychwyciło.
Przyznaję, że trzecia zwrotka odstaje od rytmu, wiem o tym i jakoś mi ta nieścisłość pasuje do sytuacji. Zaznaczam, że odstępstwo jest w całej strofie konsekwentne.

Co do braku rymu w ostatniej - głupio się przyznać, ale to dla mnie kompletne zaskoczenie.
Nie zauważyłem wcześniej.

Mam jakiś pomysł na poprawkę ale się zastanawiam, czy to ruszać.
Pomyślę.

Dziękuję za wnikliwość, Mila.

[Miladora]

ale się zastanawiam, czy to ruszać.

Napisz drugą wersję ulepszoną, Skaraniek.
Jestem zdania, że warto.

[skaranie boskie]

W końcu zadecydowałem.
Zastosowałem rym w ostatniej strofie.
Tu wyjaśnienie dal tych, którzy wcześniej nie czytali - nie tworzyłem nowej wersji, bo zmiana dotyczy zaledwie jednego wyrazu. W przedostatnim wersie "dawno" zamieniłem na "dzisiaj".
Zmienna długość wersów pozostanie. One oddają nastrój chwili, w której wiersz pisałem.
Nie zawsze wszystko toczy się jak melodia z katarynki. Właśnie efektu rymowanki, jak najbardziej chciałem uniknąć.

Pozdrawiam i dziękuję za sugestie.

[Miladora]

W każdym szaleństwie jest jakaś metoda, Skaraniek.
Ja to rozumiem, bo czasem coś przeżywa się właśnie w takim, a nie innym rytmie.
Jakby oddech był nierówny...

A na marginesie - melodia z katarynki wcale nie toczy się tak równiutko, bo zależy od ręki kataryniarza.

[Gloinnen]

Czasem dni są za długie

Doskonale znam ten stan ducha. Każdy dzień wlecze się w nieskończoność, to niekiedy takie trudne, wciąż pełznąć naprzód, godzina po godzinie, byle dobić do wieczora...

Czasem słowa uwięzną
pomiędzy ustami -
wątłą snują się przędzą,
drwią, szydzą i kłamią.

O, tak.
Jak bardzo potrafią namieszać, głupie słowa. Wypowiedziane niepotrzebnie, gdy się chlapnie za dużo, albo gdy się palnie coś, czego trzeba było nigdy nie mówić.
Czasami wydaje się - to tylko słowa. A skutki bywają nieodwracalne.

Tylko oczy wciąż żywe
kipią głębią czerni
jakby chciały coś przyrzec,
jakby chciały zmienić…

Moja ulubiona strofa z całego wiersza. Oczy ludzkie, spojrzenia, tak wiele skrywają, można z nich tak wiele wyczytać. U Ciebie jednak raczej wyczuwam inercję, poczucie klęski, nie wrócą dobre, szczęśliwe dni. Gdy nie da się już niczego zmienić, gdy nie ma co przyrzekać - wszystko pochłania ciemność i smutek.
Dobrze zastosowana anafora dodaje przekazowi mocy, podkreśla swoiste zapętlenie peela w spleenie.

Mokre niebo o świcie
nad losem zapłacze -
słowo kocham od dawna
nie to samo znaczy.

A co tak naprawdę znaczy? Wydaje Ci się, że wiesz?

Tak dużo treści się w nim kryje. Właściwie za każdym razem, gdy je wypowiadamy, oznacza ono coś innego. Nie ma dwóch identycznych kontekstów, nie ma dwóch identycznych zetknięć.

Najlepiej jednak go nigdy, nigdy nie wymawiać.


Ten wiersz to również jeden z tych Twoich, które bardzo lubię i do których często wracam. Dobrze utrafiłeś nim w moje aktualne humorki. Co do rytmu - mnie pasuje właśnie ten. Nie próbowałabym wyrównywać go na siłę. Takie a nie inne metrum dobrze wpisuje się w nostalgiczny kontekst, jak urywany oddech kogoś udręczonego melancholią.

Pozdrawiam,


Glo.

[skaranie boskie]

Dzięki Glo za wyczerpujący komentarz.
Bardzo mi się podoba.
A w ogóle to należy go szeroko upublicznić, żeby wszyscy widzieli jak ma wyglądać prawdziwa, szczera, konstruktywna krytyka.
Krytyka jest dobra jedynie wtedy, gdy jest reklamą władzy...


A serio, dziękuję
Jesteś niezastąpiona!