Wiosenne słowiki

[tetu]

kiedy mnie zechcesz pokochać od nowa
kolejną księgę przeczytać znów brajlem
musisz mnie zebrać jak rosę z listowia
tak delikatnie jak kiedyś zwyczajnie

słońcem uśmiechaj się zawsze nad ranem
słowa niech płyną jak wolne strumyki
przypomnij sobie że kiedyś kochaniem
były nam pierwsze wiosenne słowiki

więc spiesz się dzisiaj bo gdzieś wśród zieleni
zostało z naszej młodości spojrzenie
może się w końcu Bóg z diabłem zamienił
i już nie będę wieczornym westchnieniem

kiedy mnie zechcesz przytulić raz jeszcze
zostawić zapach po naszych zbliżeniach
bądź mi jesienią ostatnim już dreszczem
bym mogła odejść z poczuciem spełnienia

[EdwardSkwarcan]

Fajnie, rytmicznie i nastrojowo.
Ładna jedenastka.
Mnie się podoba.

[tetu]

Dziękuję Ed dobrej nocy

[Leon Gutner]

Jedenastka jak trzeba i fajnie poczytać taką formę .
I jest nastrój i klimat tylko ... jakiś taki niedookreślony , nie "DO"pisany jakby czegoś brakowało w tym wszystkim .
Mam wrażenie czytania o wszystkim na raz a zarazem o niczym konkretnym .
Tu słońce tu słowa tu wieczór tu westchnienie tu jesień tu deszcz i spełnienie .
Potrzebuję wspólnego mianownika a tutaj mam kłopot żeby go odszukać .

Poza tym to jest całkiem niezły wiersz .

Z uszanowaniem L.G.

[tetu]

Leoś, wspólny mianownik? no nie przeca* peelkę wzięło na wspominki rozmarzyła się, chciałaby by było jak kiedyś i w tym całym miszmaszu, we wszystkim co ją otacza doszukuje się tego, tej delikatności, subtelności itd Czasami tak mam że wkładam wszystko do jednego gara:)
ale dzięki za miłe słóweczko i szczerą opinię, pozdrawiam

[abandon]

tetu, wiesz, że go czytam po swojemu, wolno mi

[tetu]

To wiersz ma drugie dno? Fajnie:D
Ty to mnie potrafisz rozebrać Ab:) Pewnie że czytaj po swojemu:) Miło, że zajrzałeś.

[abandon]

Na rozbieraniu się znam, kiedyś robiłem rozbiór zdania

[Ava]

Bardzo romantycznie...

[lczerwosz]

Mnie się bardzo podoba.
W pierwszych dwóch zwrotkach trochę wybija słowo jak, ale potem się uspokaja. Pomyślał bym nad zamianą na coś innego.